verdriet
Verdriet is een gemoedsgesteldheid in de geest zelf, die wordt gekenmerkt door een pijnlijke gemoedsaandoening, een onaangenaam gevoel van diepe ontstemming. Deze onaangename gevoelens worden veroorzaakt door afkeer van het gedrag van bepaalde personen waar de geest moeite mee heeft of weerzin tegen bepaalde ervaringen die de geest tegen diens zin overkomen.
Die onaangename gevoelens hangen samen met de geestelijke warmtetoestand die door de verdrietige ervaring zodanig is geremd en bekoeld, dat het geestelijke licht dat uit de warmte voortkomt, erdoor vermindert. Dat heeft een vermindering van de geestelijke uitstraling tot gevolg, waardoor de geestesgesteldheid door somberheid wordt gekenmerkt.
De geest is in deze verdrietige gemoedsgesteldheid terechtgekomen, doordat een bepaald streven niet is gelukt of een bepaalde verwachting niet is uitgekomen. De geest voelt zich daardoor ongelukkig en teleurgesteld. De geest voelt zich afgesneden van bepaalde verwachtingen en voelt daardoor 'teleur-stelling', voelt zich 'teloor-gegaan'. De geest voelt zich verloren en aan zichzelf overgelaten door de loop van het lot. Dit heeft tot gevolg dat de geestkracht niet meer uitstraalt, maar 'inzinkt' in zichzelf, waardoor de gemoedsgesteldheid min of meer in een 'inzinking' terecht kan komen. De geest kan zich daardoor niet meer naar buiten keren, trekt zich uit de buitenwereld terug en wil alleen worden gelaten met het verdriet (zie ook: vreugde).
terug naar de woordenlijst V
^