zelfbeeld
Het zelfbeeld is het beeld dat de geest - onbewust van de eigen, wezenlijke aard - van zichzelf vormt en in de ziel als een denkbeeld bewaart. Het zelfbeeld wordt gevormd op grond van de ervaringen die zijn opgedaan in de omgang met personen in de omgeving in het tijdelijke bestaan.
Het zelfbeeld betreft zelfkennis als de kennis van de tijdelijke persoonlijkheid, waarmee de geest in dit tijdelijke bestaan aanwezig is. Het wordt dan ook gekenmerkt door de ontwikkelingstoestand waarin de geest zich bevindt. Deze ontwikkelingstoestand hangt samen met mate waarin de geest een bewust en beheerst gebruik heeft leren maken van de eigen, geestelijke vermogens.
terug naar de woordenlijst Z
^