Fenicisch en Oud-Hebreeuws alfabet
Het Fenicische en Oud-Hebreeuwse alfabet (naar Wikipedia)
Het Fenicische alfabet werd gebruikt door de Feniciërs om hun taal mee weer te geven. Het is afgeleid van het Proto-Sinaïtische schrift, het is minstens 3000 jaar oud en zowel het Griekse alfabet als het Aramees alfabet is hiervan afgeleid. Het Fenicische alfabet ligt daarmee aan de basis van bijna alle moderne alfabetten.
Doordat de tekens oorspronkelijk in steen werden gebeiteld, zijn de meeste tekens uit dit alfabet hoekig en recht (zoals ook de runetekens). Het schrift werd van rechts naar links geschreven. Ook wordt wel aangetroffen: om en om van rechts naar links en van links naar rechts (zogenaamd boustrophedon: ‘zoals een os ploegt’). Van diverse tekens zijn verschillende varianten, zo wordt de tav wel meer als '+' geschreven dan als 'x', de chêt met twee dwarsstreepjes, enzovoorts.
Het Paleo-Hebreeuwse alfabet komt sterk overeen met het Fenicische. Ook bijvoorbeeld het Moabitisch werd met een soortgelijk alfabet geschreven. Pas na vele eeuwen werd voor het Hebreeuws het Aramese alfabet gebruikt, ook wel kwadraatschrift genoemd vanwege de vierkante vorm van de meeste letters. Voor beide alfabetten geldt, dat ze volledig uit medeklinkers bestaan (consonantenschrift).
De Hebreeuwse namen van de tekens doen denken, dat de Fenicische tekens oorspronkelijk pictogrammen (tekens) waren. Enkele voorbeelden: De eerste letter, aleph, betekent iets als ‘rund' of ‘stier’. In het teken kan men het hoofd en de hoorns van een stier nog herkennen, als men de hoofdletter A uit ons Latijnse alfabet omdraait, geldt dit ook. Het woord samekh betekent vis. In de Fenicische letter samekh is dan ook een vissengraat te herkennen. Men wijst dan ook wel het Proto-Sinaïtische alfabet aan als voorloper van het Fenicische alfabet.
Fenicische inscripties zijn op diverse archeologische vindplaatsen rond de Middellandse Zee, waar Fenicische kolonies zijn gevonden, zoals in Libanon, Tunesië, Algerije, Sicilië en Spanje. In 1960 werden in noordelijk Italië de zogenoemde Plaatjes van Pyrgi gevonden, een op gouden bladeren opgetekende handelsverdag tussen Carthagers en Etrusken, een antiek Italiaans volk. De tekst, geschreven in zowel het Fenicisch als Etruskisch, was doorslaggevend in het helpen begrijpen van de Etruskische taal.
thêt ⨂ 9,
taw ✕ 22 en
taw als eindletter + : voltooiing
In het Oud-hebreeuws waren thêt ⨂ en taw ✕ of + geluks- en beschermingstekens.
Jezus en zijn leerlingen moeten hiervan op de hoogte zijn geweest.
terug naar de viereenheid
terug naar het weblog
^