Het Hebreeuwse ‘Lech lecha’: kom tot jezelf!


1. Torah Studies: De betekenis van 'Lech Lecha' in Genesis 12:1
Uit de Lubavitcher Rebbe; bewerkt door Jonathan Sacks

De betekenis van 'Lech Lecha' is: Ga naar jezelf toe [Kom tot jezelf]
Genesis 12:1 wordt gewoonlijk vertaald als "Ga weg uit je land en je geboorteplaats en je vaders huis..." Maar het betekent letterlijk: "Ga naar jezelf." Het woord 'ga' heeft in de Torah de bijbetekenis van het bewegen naar je uiteindelijke doel: dienstbaarheid aan je Schepper. En dit wordt juist aangeduid door de zin: "Ga naar jezelf" - d.w.z. naar het wezenlijke van jezelf en je uiteindelijke doel, datgene waarvoor je geschapen bent.

Website: https://www.chabad.org/therebbe/article_cdo/aid/110320/jewish/Torah-Studies-Lech-Lecha.htm

[Gods woord 'lech lecha': "Ga weg uit je land en ga naar de plaats die ik je zal wijzen," heeft als geestelijke betekenis: maak je los uit de wereld, ga naar je eigen binnenwereld en kom daar tot jezelf als menselijke geest.]

2. The Temple Institute
Cheshvan 9, 5782/October 15, 2021
Door Rabbi Gadalia Meyer

De betekenis van het Hebreeuwse ‘Lech lecha’: kom tot jezelf! Genesis 12:1

Uit het niets, zonder waarschuwing of inleiding, spreekt G-d tot Avram en zegt tegen hem: "Lech lecha - kom tot jezelf!" En wat zal er gebeuren als je tot jezelf komt? Je zult: "Ga weg uit je land en uit je geboorteplaats, en uit het huis van je vader, naar het land dat Ik je zal laten zien. Ik zal je tot een groot volk maken, Ik zal je zegenen, en zal je naam groot maken, en jij zult tot een zegen zijn. En wie je zegent, zal Ik zegenen, en wie je vervloekt, zal Ik vervloeken, en alle geslachten der aarde zullen in jou gezegend worden." (Genesis 12:1-3)
Dat is wat er zal gebeuren als je ‘tot jezelf komt’.

De oude joodse Midrasj (bijbel-uitleg) geeft ons een achtergrondverhaal bij dit onverwachte gesprek tussen G-d en een Hebreeër met de naam Avram. Avram, zo vertelt de Midrasj, was de zoon van een afgodenmaker, met de naam Terach, die in de Babylonische stad Ur woonde. Op een dag, toen Terach weg was, nam de jonge Avram een hamer en sloeg alle afgodsbeelden kapot, op één na. Toen Terach terugkwam, vroeg hij verbijsterde wie deze verachtelijke daad had verricht. Avram wees naar het ene nog staande afgodsbeeld en zei: "Hij heeft het gedaan." "Onzin," zei zijn vader, "een stuk steen kan dat niet doen!"
En zo begon een godsdienstkritische jonge Avram aan zijn reis. Hij beschouwde en beoordeelde het geloof van anderen. Sommigen bogen voor afgoden van steen, anderen voor bomen en dieren. Weer anderen zagen grote krachten in de sterren, de maan en de zon. Maar Avram was een diepzinnige denker en kwam tot de slotsom dat al deze voorwerpen van menselijke aanbidding, zelf geschapen waren door een hogere macht - één enkele bron - één G-d!

Wanneer wij voor het eerst binnentreden in ons wezenlijke ‘zelf’ en alle uiterlijke kenmerken van ons leven achter ons laten, betreden wij inderdaad een onbekend gebied. De grondbetekenis van het Hebreeuwse woord ‘kanaän’ is ‘overgave’. En onszelf overgeven aan G-ds begeleiding is inderdaad wat we moeten doen om ons met goed gevolg door deze onontdekte gebieden van onze ziel te bewegen. En er is zoveel te leren bij elke stap die we zetten.
De eerste bewustwording voor Avram was de schoonheid van zijn vrouw Sarai: "Zie, nu weet ik dat je een vrouw bent met een mooi uiterlijk." (ibid 12:11) Pas nu, in de aanwezigheid van en onder de voogdij van G-d, werd Avram zich voor het eerst bewust van het indrukwekkende van de ware schoonheid van zijn zielsverwant sinds lange tijd, de innerlijke schoonheid die uitstraalt vanuit de geest en zich in iemands uiterlijke verschijning uitdrukt.
En dit was nog maar het begin voor Avram. Hij zou de ware betekenis leren van vertrouwen, geloof en geduld en de niet-intellectuele, niet-rationele kennis dat een kind geboren kan worden uit een ouder onvruchtbaar paar, dat boodschappers kunnen komen met profetische tijdingen, en dat een belofte van G-d, Vormer van de hemelen en Vormer van de aarde, generaties lang kan duren voordat zij wordt vervuld, maar dat zij uiteindelijk zeker zal worden vervuld.

Zodra we alle niet-noodzakelijke dingen, alsook onze ego's, achterlaten en binnengaan in ons wezenlijke zelf, vinden we, net als Avram, G-d, wachtend om ons bij de hand te nemen, klaar om ons de weg te wijzen. Avram zou de rest van zijn dagen met G-d wandelen, hand in hand, geloof in geloof. Een vriendschap begon, een waarvan de profeet Jesaja getuigt, die Avram, G-d citerend: "Mijn vriend" noemt. (Jesaja 41:8) Een vriendschap die natuurlijk twee kanten op werkt. Want net zoals wij vertrouwen in G-d moeten hebben, zo moeten wij ervoor zorgen dat G-d vertrouwen heeft in ons. Dit is een echte vriendschap en de basis voor het verbond dat G-d met Avram zou sluiten.

"En zij zullen voor Mij een Heiligdom maken." (Exodus 25:8) Het gebod om voor G-d een Heilige Tempel te maken, is een gebod voor elke generatie. En het begint met het gebod "Lech lecha - kom tot jezelf!” De eerste stap om een ruimte voor G-d in ons leven te vormen, is het verkennen en ontdekken van onze eigen, heilige en zuivere ruimte. Dit is de reis met beproevingen, lijden en vreugden, die Avram ondernam, toen hij voor het eerst de roep van G-d hoorde, en die wij ondernemen als wij G-d horen roepen. Het is niet gemakkelijk. Wat G-d nooit aan Avram beloofde was een rozentuin. Maar het is een avontuur, een bewustwording van het leven zelf - op iedere stap van de weg.


Vertaald met www.DeepL.com/Translator

Vertaling van 2, de oorspronkelijke tekst
"Lech lecha - go to yourself!" Out of the blue, without warning or introduction, G-d talks to Avram, saying to him "Lech lecha - go to yourself!" And what will happen when you go to yourself? You will "Go forth from your land and from your birthplace and from your father's house, to the land that I will show you. And I will make you into a great nation, and I will bless you, and I will aggrandize your name, and you shall be a blessing. And I will bless those who bless you, and the one who curses you I will curse, and all the families of the earth shall be blessed in you." (Genesis 12:1-3) That is what will happen when you go to yourself.

Ancient Midrash provides for us a back story to this unexpected communication between G-d and a Hebrew named Avram. Avram, Midrash tells us, was the son of an idol maker (Terach), who dwelled in the Babylonian city of Ur. One day when Terach wasn't in the idol shop, young Avram took a hammer and smashed all the idols but one. When he returned, a stunned Terach asked who had done this despicable deed. Avram pointed to the one standing idol and said, "he did it." "Nonsense," said his father, "a piece of stone can't to that!" And this is how an iconoclastic young Avram began his journey. He traveled and observed the beliefs of others. Some bowed to idols of stone, some to trees and animals. Still others saw great powers in the stars and the moon and the sun. But Avram was a deep thinker, and drew the conclusion that all these various objects of human worship were themselves created by a higher power - a single source - one G-d!

When we first enter into our essential selves, leaving all the external trappings of our lives behind, we are indeed entering into terra incognita - unknown territory. The root meaning of the Hebrew word Canaan is to surrender. And to surrender ourselves to G-d's guidance is, indeed, what we must do in order to successfully navigate these unexplored regions of our souls. And there is so much to learn with every step we take. One of the very first eye openers for Avram was his wife Sarai's beauty: "Behold now I know that you are a woman of fair appearance." (ibid 12:11) Only now, in the presence of and under the tutelage of G-d did Avram first fully become aware of the enormity of his long time soul mate's true beauty, the inner beauty which radiates out from the soul and informs one's outward appearance. And this was just the beginning for Avram. He would go on to learn the true meaning of trust and faith and patience and the non-intellectual, non-rational knowledge that an infant can be born to an elderly barren couple, that messengers can arrive with prophetic tidings, and that a promise from G-d, Shaper of the heavens and Former of the earth, can take generations to be fulfilled, but that it will, in the end, be fulfilled.

Once we abandon all the non-necessities, our egos included, and enter into our essential selves, we find, like Avram, G-d, waiting to take our hand, ready to show us the way. Avram would walk with G-d the rest of his days, hand in hand, faith in faith. A friendship began, one testified to by the prophet Isaiah, who, quoting G-d, calls Avraham "My friend." (Isaiah 41:8) A friendship, of course, works both ways. And just as we must have faith in G-d, so we must cause G-d to have faith in us. This is a true friendship and the basis for the covenant that G-d would make with Avram.

"And they shall make for Me a Sanctuary." (Exodus 25:8) The commandment to make for G-d a Holy Temple is a commandment for every generation. And it begins with the commandment "Lech lecha - go to yourself!" - likewise a commandment for every generation, ours being no exception. The first step in creating a space for G-d in our lives is exploring and discovering our own space, holy and pure. This is the journey, with all its ups and downs, its trials and tribulations, its passion and its joys, that Avram took when he first heard G-d's call, and that we take when we heard G-d calling. It's not easy. The one thing G-d never promised Avram was a rose garden. But it is an adventure, an eye opener - life itself - every step of the way.


terug naar Bijbel en geestkunde

terug naar de schrijver

terug naar 4 Geestelijke ontwikkeling

terug naar 5 Geestelijke hereniging

terug naar het weblog







^