Animisme (Latijn 'anima': ziel of geest)
Animisme is een oeroude wereldbeschouwing of natuurgodsdienst die wordt gekenmerkt
- door het besef dat alles in de natuur een eenheid vormt,
- door het bestaan van voorouderverering
- en door de opvatting dat niet alleen in mensen, maar ook in dieren, planten, stenen en gebruiksvoorwerpen een geest huist.
Er zijn goede en kwade geesten; zij moeten gunstig worden gestemd door offers aan hen te brengen, rituelen te onderhouden, ter ere van hen rituele dansen uit te voeren en zich aan bepaalde taboeregels te houden.
Animisme is eigenlijk niet een godsdienst te noemen, aangezien er niet een god wordt aanbeden, maar meerdere geesten - vooral van de voorouders - maar ook natuurkrachten, die aanwezig zijn in de donder en de bliksem, in rivieren en bergen. Alleen de Noord-Amerikaanse indianen kennen een Grote Geest, terwijl de Andesindianen in Peru een grote geest kennen in de vorm van Viracocha.
Het animisme is nadrukkelijk aanwezig in het alledaagse leven van de aanhangers ervan. Bij de Andesindianen Quechua in Peru bijvoorbeeld worden de voorouders als aanwezig ervaren in de omgeving. Zij horen er nog steeds bij en tijdens feesten worden hun mummies daarom in de woonkamer geplaatst.
ronde Afrikaanse hutten, ook
de Andesindianen en Eskimo's
gebruik(t)en deze vorm
Omdat de voorouders zich daar ook bevonden, werd hun gebeente bij de Fang in ronde dozen - als een ronde woning - bewaard, met daarop een mannelijk/vrouwelijk beeld als wachter. Die wachter was een voorstelling van het hemelse huwelijk ... van de beschermengel.
Ook bij een moderne mysticus als Emanuel Swedenborg is te lezen, dat Gods engelen 'in het hemelse huwelijk zijn, als man en vrouw'. Zie Swedenborg, 'Het huwelijk' in het Literatuuroverzicht.
De animistische opvatting dat de kosmos rond is, wordt bevestigd door moderne astronomen. Zie hiervoor onderstaand artikel van Scientias.
Ons heelal is rond en roteert niet
Scientias, 23 september 2016 door Tim Kraaijvanger
Ons universum is rond, dijt aan alle kanten even snel uit en lijkt niet te roteren [wat Pythagoras al vaststelde]. Dit beweren astronomen in een paper in het wetenschappelijke vakblad Physical Review Letters.
Wetenschappers onderzochten de kosmische achtergrondstraling. Dit is de warmtestraling die is uitgezonden tijdens de oerknal. Stel dat het heelal niet in alle richtingen even snel uit zou dijen, dan zouden er bepaalde patronen te zien moeten zijn in de achtergrondstraling. "Denk hierbij aan koude of hete plekken die een bepaalde as volgen of zelfs spiraalstructuren", vertelt astronoom Daniela Saadeh.
"We hebben deze verwachtingen vergeleken met de daadwerkelijke situatie", zegt onderzoeker Dr Stephen Feeney van het Imperial College London. "Dit was nog lastig, omdat het universum op heel veel manieren anisotropisch kan zijn. Je kunt gemakkelijk verdwalen in het doolhof van mogelijke universums."
1 op 121.000 De kans dat het heelal een voorkeursrichting heeft is erg klein. Feeney en Saadeh beweren dat de kans 1 op 121.000 is.
Toch zijn er misschien wel andere heelallen die niet isotropisch zijn. "De algemene relativiteitstheorie van Albert Einstein laat de deuren open voor anistrope heelallen, die de ene kant sneller uitdijt dan de andere kant. Of die mogelijk roteren", aldus Saadeh. "Het is goed nieuws dat het heelal aan alle kanten even snel uitdijt, omdat onze huidige kosmologische modellen hiervan uitgaan."
Multiversum
Andere heelallen? Ja, wetenschappers denken dat ons heelal niet uniek is. Wellicht zijn er veel meer universa in het zogenoemde multiversum. Sterker nog: in andere universa is er mogelijk een gunstiger klimaat voor leven, waardoor er meer (intelligent) leven voorkomt dan in ons eigen universum. De vraag is of we ooit naar een ander universum kunnen reizen. Misschien door een wormgat?
Bronmateriaal:
"Cosmology safe as universe has no sense of direction - See more at:
www.ucl.ac.uk/news/news-articles/0916/220916-directionless-universe#sthash.RWjPfBJb.dpuf" - UCL
terug naar het literatuuroverzicht
^