Gustaaf Rutgers - Mystiek Geluk


1. Boekbespreking

Eigen uitgave. Website: www.mystiekgeluk.nl Mystiek Geluk

De kunstenaar Gustaaf Rutgers beschrijft in zijn boek 'Mystiek Geluk' het schoolvoorbeeld van een geestelijke ontwikkeling en daarop volgende mystieke ervaring door hereniging met God. Alle kenmerken daarvan worden door hem op zeer persoonlijke wijze beschreven. Hij streeft het verwerven van de geestelijke waarheid na, hij onthecht zich van het aardse bestaan, het overgaan naar de geestelijke wereld overkomt hem, hij voelt de eenheid met het grote geheel doordat hij daarin opgaat, zijn persoonlijke bestaan ervaart hij als een eenheid met het al.
Zijn ervaring gaat gepaard met diepe gevoelens van liefde, geluk en dankbaarheid. Hij ervaart zichzelf als een deeltje van het grote geheel, wat voor de gehele mensheid, dieren- en plantenrijk, maar ook voor het mineralenrijk geldt.
Zijn schrijfstijl wijst op de persoonlijke beleving van zijn aangrijpende, geestelijke ervaring, maar blijft eenvoudig en bescheiden, en is daardoor overtuigend. Zijn boek is een persoonlijk doorleefd verslag van de diepste en hoogste ervaring die een mens kan meemaken: de ervaring van zijn persoonlijke verbondenheid met het goddelijke.

Volgens de schrijver gaat zijn zoektocht naar de waarheid voorbij aan dit bestaan, maar is die zeker niet denkbeeldig, want het is een onderneming van het wezenlijke, dat hij zelf is. Voor het vinden van die verlangde waarheid, maar die hij nog niet kent, moet hij de vereenzelviging met al zijn gedachten tot nu toe, opgeven. Daardoor komt hij echter in een onzekere tussentoestand terecht, doordat hij nog niet weet of hij de waarheid zal vinden, waardoor zijn gezonde verstand hem afremt; want hij weet dat hij voor zijn geestelijke reis de vaste grond onder de voeten moet verlaten. Hij moet zijn oude denkwereld loslaten om zich ontvankelijk te maken voor een waarheid, waarvan hij door voortgaande vergeestelijking aanvoelt, dat die nabij is. Dan laat hij los en laat zich gaan!

Hij ervaart dan het liefdevolle oog van een koe, hij verdwijnt in die zwarte pupil en wordt één met de koe en met alles om zich heen; hij wordt omgevormd en gaat geheel op in een kosmische ruimte, waarin afstand en tijd niet bestaan, maar waarin hij volkomen bewust aanwezig is. Hij ervaart een altijddurende aanwezigheid die hem in een seconde van de eeuwigheid een onsterfelijke liefde laat ervaren, die hem geheel omvormt.
Hij kijkt rond in de grenzeloosheid van het innerlijke en uiterlijke universum, waarin alles hem duidelijk wordt. Hij beseft onder tranen van geluk dat hij zijn weg heeft gevonden in het eeuwige nu. Deze mystieke ervaring gaat nooit meer voorbij en blijft hem altijd bewust. Hij is één met een tijd die stilstaat en een ruimte die leeg is. Vanaf heden is het voor hem altijd nu.

Opeens wordt hij geestelijk losgemaakt van het aardse bestaan, wat hij als een doodgaan ervaart, maar wat meteen door een wedergeboorte wordt gevolgd. Hij wordt meegenomen en zweeft door de eeuwige oneindigheid. Voortdurend beleeft hij het eeuwige bestaan en voelt zich geheel vrij. Hij is zielsgelukkig en springlevend, en wordt één met het verborgen mysterie. De kennismaking vindt plaats in een bewustzijn van eenheid. De pupil in het oog van de koe bood de toegang, waardoor hij één wordt met de ruimte vóór en achter het oog.
Het opheffen van de grens brengt bevrijding en hij doorziet dat de bezielde energie van alles en iedereen grenzeloos is. Hij ziet het eeuwige licht en een waarachtig weten wordt hem geschonken: een universeel, kosmisch bewustzijn, onbegrend in ruimte en tijd. Hij is een deeltje in die ruimte, een lichtpuntje in de kosmos, dat toch overal is. Hij is het heelal, gelijktijdig stilstaand en bewegend. Hij is eeuwig de eeuwigheid en grenzeloos één met ruimte en tijd.

Het is voor hem een heerlijke ervaring om hier met open armen te worden verwelkomd door goddelijke liefde. Zij is dichtbij, hij wordt er één mee en gaat er rechtstreeks in op. Hij beseft het eeuwige leven te zijn. Dit is een thuiskomen en hij wordt warm verwelkomd. De ontvangst is overweldigend hartelijk en ontroerd hem. Diepgelukkig komt hij thuis in het land van eeuwig leven. Als persoon wordt hij onvoorwaardelijk aanvaard. Hij wordt binnengelaten in een ruimte die van iedereen is, die daar gelijkwaardig zijn aan alles en iedereen. Hij is een deel van hen en zij van hem. Zij waren hier al aangekomen en nu hij ook. Als ogenschijnlijk gescheiden deel valt hij toch samen met het geheel en beleeft hij de eenheid.

Kosmisch komt hij thuis en vindt daar zijn oorsprong; hier vindt hij de gezochte waarheid en de waarheid vindt hem. Zijn lichaam, geest, aarde en kosmos ervaart hij als één samenhangend geheel. Alles is één. Onderscheid tussen hemzelf en zijn omgeving maakt hij niet, noch het verschil tussen object en subject.
Hij ervaart alles als energetische deeltjes. Zijn deeltjes zijn exact hetzelfde als de deeltjes van dieren, bomen en stenen. Levende en dode natuur is wat de stof betreft één en hetzelfde. Alles bestaat uit dezelfde energie. Hij ervaart alles en iedereen als een oneindigheid van verbonden losse deeltjes, die met elkaar in harmonie zijn.
Hij ervaart dat een ieder van ons daar gelijk is, iedereen is daar zielsblij. Iedereen wisselt liefde uit en vertrouwt elkaar. Diep ontroerd beleeft hij gelukzalig zijn eeuwige, goddelijke leven en ziet, dat zijn eeuwigheid de tijd van zijn menszijn overstijgt.

Het koeienoog is in de veel omvattende mystieke ervaring van de schrijver een bijzondere noot. Vanuit de werkzame menselijke geest wordt namelijk niet alleen de ziel (de aura, uitstraling) naar buiten uitgestraald, maar daarin ook de zogenaamde chakra's. De zeven hoofdchakra's bevinden zich voor en achter de ruggegraat, maar daarnaast zijn er meerdere, onder andere in ieder oog. Als mensen elkaar 'diep in de ogen kijken', dan zijn zij door die chakra's heen geestelijk met elkaar verbonden en ervaren dan ook die wezenlijke verbondenheid.
Tijdens de evolutie is de menselijke geest al helemaal ingedaald in zijn stoffelijke levensvorm op aarde, maar het dier nog niet. De geest van het dier bevindt zich nog in de geestelijke wereld, boven zijn levensvorm. Door het oog van een vreedzaam, ontvankelijk dier zoals de koe, die de aandacht van de mens geheel in zich opneemt, verbindt de menselijke geest aandacht en toewijding met de geest van de koe, die nog in de geestelijke wereld is. Daardoor wordt ook de mens met die wereld verbonden, wat een mystieke ervaring in gang kan zetten.

Niet alleen in Egypte en India was en is de koe een heilig dier, maar ook in het oeroude Chinese wijsheidsboek I Tjing wordt de koe regelmatig genoemd in zinnen zoals: "Zorg voor de koe brengt heil!" Waarmee wil worden gezegd dat het goed is zich altijd van zijn geestelijke verbondenheid met de geestelijke wereld bewust te zijn, wat voor de schrijver van het boek 'Mystiek Geluk' door een mystieke ervaring werkelijkheid is geworden.

Freek van Leeuwen


2. Krantenartikel

De kosmos in een koeienoog
Noorderkrant, 12 ju|i 2017, door Arjen Zijlstra

Beeldend kunstenaar Gustaaf Rutgers maakte 25 jaar geleden een mystieke ervaring mee.
"Wat ik in die ene seconde ervoer, daar kun je geen woorden aan geven." Toch doet hij een poging in zijn boekje Mystiek Geluk.

Sauwerd
Gustaaf Rutgers, die opgroeide in een domineesgezin, was als kind al het type dat innerlijk maar bleef doorvragen en zich niet neerlegde bij makkelijke antwoorden. Dus het verhaal van de Bijbel zoals hem dat onversneden met de paplepel werd ingegoten, nam hij al snel niet meer al te letterlijk. Toch betekende dit niet, toen Rutgers enkele jaren later een volwassen jongeman was, dat het idee van God definitief voor hem had afgedaan.
"Het verhaal dat van de preekstoel kwam, klonk in zijn oren dof en beperkt, maar hij had het voorgevoel dat er zoiets bestaat als een hogere waarheid. Een waarheid die gekend kan worden. Zo begon zijn zoektocht...

Loslaten
Een zoektocht die zich moeiIijk concreet laat beschrijven. "Het was een onderzoek voorbij datgene wat er beweerd wordt in wetenschap, filosofie en geloof. Ik was echt verlangend naar waarheid, naar God. Dat zijn voor mij twee woorden voor hetzelfde."
"Omdat ik intuïtief vermoedde dat waarheid niet binnen het verstand te vinden zou zijn, was ik bereid om mezelf, mijn kennende zelf, los te laten. Dat is doodeng. Want dat loslaten is een sterven. Sterven terwijl je nog niet dood bent."
"Het is een proces van overgave totdat er geen afgescheiden 'ik' meer is, die zich kan overgeven. Maar die laatste stap kun je niet zelf zetten. Dat is onmogelijk. Of anders gezegd: een mens kan zichzelf wijsmaken, dat hij of zij de waarheid in pacht heeft en vast kan grijpen. Maar uiteindelijk grijp niet jij: jij wordt gegrepen. Jij wordt gegrepen door het goddelijke. Je valt ermee samen."

Die staploze stap werd uiteindelijk gezet tijdens een wandeling door de natuur. Volkomen onverwachts voor de toen 22-jarige Rutgers. "Ik wandelde langs wat koeien. Ik vond koeien altijd al leuk en genoot er simpelweg van zoals ik vaker had gedaan." Totdat... kijkend in een koeienoog, als bij toverslag, de dagelijkse werkelijkheid plaatsmaakte voor een ervaring van wat Rutgers de absolute werkelijkheid noemt.

Eeuwige oneindigheid
"Ik verdween in dat oog, áchter dat oog. Ik werd één met de koe en de omgeving waarin wij stonden." En de ervaring verdiepte zich, in die ene seconde van eenwigheid.
"Ik was op dat moment overal tegelijk, dus niet alleen bij die koe, maar ook bij wijze van spreken aan de andere kant van de wereld. Ik was zowel in het verleden, in het heden als in de toekomst. Ik was overal en nergens. Terwijl ik tegelijkertijd in helder bewustzijn tegenover die koe stond."
"In één keer wist ik alles. Maar wat ik in die ene seconde ervoer, daar kan ik geen woorden aan geven. Ik ervoer God, ik ervoer Liefde, maar ik zag direct dat Het niet te kennen is. Het is zo paradoxaal wat ik zeg. Maar in gewone taal kan ik het niet anders zeggen. Het is ongrijpbaar, maar ik ben erdoor gegrepen."

lntegratie
Het was een seconde van ongekende helderheid. Een seconde die Rutgers' zoektocht prompt ten einde bracht. Geen twijfel is meer mogelijk over hoe 'het' zit. Rutgers kent sindsdien het gelukzalige niet-kennen. "Vanaf dat moment heb je twee percepties van de wereld. Deze alledaagse werkelijkheid, zoals wij hier nu thee zitten te drinken, is het duale. En de realiteit van dat onbenoembare, het ongrijpbare, het non-duale. Uiteindelijk is er geen verschil tussen die twee: dualisme is ten diepste non-dualisme. Dat is ook wat ik op dat moment kristalhelder zag. Maar toch heb ik er jaren voor nodig gehad om klaar te komen met dat inzicht."
"Het is een geboorte van eeuwig zielsgeluk, maar de persoon die het doormaakt, leeft nog steeds in de dualiteit. Die beleving moet geïntegreerd worden in de aard van het dualistische leven. Het is een misvatting dat als je het licht hebt gezien, het leven alleen nog maar leuk is."

Intiem
Een van de manieren om de ervaring te helpen integreren, was het maken van abstracte schilderijen in een serie met als titel Monisme-dualisme. "Bij één schilderijtje zie je boven de horizonlijn een ovale wolk in de kosmos. Dat staat voor monisme. En onder de horizonlijn staan twee vierkanten in de aarde. Die staan voor dualisme."
"Dualisme is wat mij betreft waar de mens in zit. Pendelend tussen geluk en pech, gezondheid en ziekte, leven en dood. Alles is in essentie wel één, maar het integreren van die dualiteiten binnen het dagelijkse leven, daar ben je nooit mee klaar."

"Of ik het boekje in die zin ook voor mezelf heb geschreven? Nee, dat niet. Het is zo, dat ik er nu klaar voor ben om hierover naar buiten te treden. Want het is eigenlijk heel intiem wat ik schrijf. Ik hoop dat het boekje de zoeker naar waarheid een steun in de rug geeft. Dat is mijn doel. Zo van: ga door op je eigen weg. En als je dan soms wat leest van iemand met eenzelfde passie, kan het jou tot steun zijn."
"Het onderwerp is uiteraard niet uniek, de bibliotheken staan hier vol mee. Maar dat ik die seconde van eeuwigheid, die beleving van de onsterfelijkheid, zo uitgerekt beschrijf, dat is wel bijzonder."
"De lezer kan zo te weten komen: wat ervoer die man nu eigenlijk in die ene seconde? Dat probeer ik in taal over te brengen. Ofschoon nog altijd geldt: spreken is zilver en zwijgen is goud."

'Mystiek Geluk' is voor € 6,50 verkrijgbaar bij boekhandel Yantra, Oude Ebbingestraat in Groningen, Openluchtmuseum Warffum, Kerkje van Klein Wetsinge en bij de auteur: gustaafrutgers@gmail.com

Klik hier voor een video met een vraaggesprek met Gustaaf Rutgers.


terug naar het literatuuroverzicht

terug naar het weblog







^