Waarom CO2 geen luchtverontreiniging is
Van MasterResource - Een energieblog voor de vrije markt, 24 maart 2018
Door Robert Bradley Jr., 8 september 2023
Bron: wattsupwiththat.com/2023/09/10/why-co2-is-not-a-pollutant/
"...de Britse Health and Safety Executive heeft veilige CO2-limieten voor de werkplek vastgesteld. De limiet voor langdurige blootstelling is 0,5% (5.000 ppm), maar voor korter verblijf is dit 2% (20.000 ppm). Alles boven dat getal wordt beschouwd als een risico voor de gezondheid."
Skeptical Science - beschreven als 'sceptisch worden over het scepticisme over de opwarming van de aarde' - postte onlangs de vraag: is CO2 een verontreinigende stof?
Interessant genoeg maakten ze duidelijk dat koolstofdioxide (CO2) in geen enkele zin van het woord een verontreinigende stof is. Ja, zeer hoge concentraties in besloten ruimtes (ze geven een voorbeeld) zijn dodelijk, maar dat geldt ook voor water als je erin verdrinkt. Maar water is ook geen 'verontreinigende stof'.
John Mason en BaerbelW [Baerbel Winkler] schreven:
Als je de definitie van vervuiling in een woordenboek opzoekt, zul je al snel begrijpen dat die nogal subjectief is. Er zijn veel stoffen die op bepaalde niveaus onschadelijk zijn, maar op andere niveaus schadelijk.
[Paracelsus wist dit al in de Middeleeuwen: Dosis sola facit venenum - Alleen de dosis maakt iets giftig. Freek]
Het gas kooldioxide wordt in de aardse atmosfeer goed gemengd. Wanneer het wordt uitgestoten door welke bron dan ook, van de uitlaat van een voertuig tot een vulkaanuitbarsting, blijft het vele jaren in de lucht. In tegenstelling tot water condenseert het niet en valt het niet als regen weer naar beneden. Door turbulentie wordt het gelijkmatig met de lucht gemengd; maar wel zijn er plekken op - en in - de aarde, waar veel hogere concentraties CO2 kunnen voorkomen.
Het probleem met CO2 is dat het onzichtbaar en reukloos is. Met andere woorden: we kunnen het niet vanaf een veilige afstand gewaar worden. In grotten en mijnen zijn hoge concentraties CO2 een bekend gevaar. Ze kunnen het gevolg zijn van zaken als rottend hout, oxiderende steenkool en vooral van slechte ventilatie, waarbij vermenging met de lucht niet plaatsvindt. Doordat CO2 zwaarder is dan lucht kan het zich in slecht geventileerde ruimtes boven de bodem verzamelen, een gevaar voor onwetende mensen. Mijnwerkers of grotonderzoekers die een hogere dan normale hoeveelheid CO2 inademen, zullen geleidelijk de toenemende, nadelige gevolgen ervan ondervinden, maar dat hangt af van de concentratie van het gas.
De British Health and Safety Executive heeft veilige CO2-limieten voor de werkplek vastgesteld. De limiet voor langdurige blootstelling is 0,5% (5.000 ppm), maar voor korter verblijf is dit 2% (20.000 ppm). Alles boven dat getal wordt als een risico voor de gezondheid beschouwd.
Er zijn door de jaren heen veel ongelukken met dodelijke slachtoffers geweest, veroorzaakt door hoge concentraties CO2 bij ondergrondse werkzaamheden en in mindere mate in grotten. Mijnwerkers noemen CO2 een verstikkende damp en beseffen het gevaar.
De auteurs gaan verder met een zeldzaam voorbeeld van CO2-verstikking:
Mogelijk de ergste CO2-gerelateerde ramp was die van 21 augustus 1986 bij het Nyos-meer, in het noordwesten van Kameroen, in het westen van Centraal-Afrika. Het meer, slechts zo'n 2x1 km groot, maar wel meer dan 200 meter diep, is er één van een aantal volgestroomde vulkanische kraters in een sporadisch actieve vulkanische gordel. Bronnen die kooldioxide uitstoten, komen in dit gebied veel voor en sommige ook in de bodem van kratermeren.
Het Nyos-meer is een gestratificeerd meer, wat betekent dat het water normaal gesproken in verschillende lagen voorkomt met verschillende chemische kenmerken, lagen die normaal gesproken niet met elkaar vermengen. Door geologische werkzaamheid (aardverschuivingen) in 1986, raakte de onderste laag verzadigd met CO2 uit de bronnen in de bodem van het meer. Op 21 augustus van dat jaar veroorzaakte dat de vermenging van de lagen, waardoor het diepe, met CO2 verzadigde water naar de oppervlakte steeg.
Zoals bij een geschudde frisdrankfles waar de dop van af wordt gedraaid, kwam er onmiddellijk een enorme wolk CO2 vrij (een gaseruptie) die uit het meer langs de flanken van de vulkaan naar beneden vloeide. Minstens 1.746 mensen en 3.500 dieren stierven op slag door verstikking.
Moderne technieken en internationale samenwerking zijn sindsdien succesvol geweest in het beheersen van de opbouw van CO2 in meren zoals Nyos. Maar het is duidelijk dat CO2 onder specifieke omstandigheden een verontreinigende en dodelijke stof kan zijn.
Opmerking
CO2 is echter in geen enkele normále situatie een verontreinigende stof en op lange termijn ook niet. (Hetzelfde geldt tenslotte voor water.) De laatste zin van het bovenstaande: 'Maar het is duidelijk dat CO2 onder specifieke omstandigheden een verontreinigende en dodelijke stof kan zijn', kan worden geschrapt. Want wat ontbreekt er gemakshalve aan het bovenstaande, hoe interessant de officiële schattingen van 5.000/2.000 ppm ook zijn?
De andere, niet genoemde helft van het verhaal is, dat koolstofdioxide juist het tegenovergestelde is van een verontreinigende stof. Het is plantaardig voedsel, een meststof om zo te zeggen, die nog een lange weg heeft te gaan (in de koolstofkringloop) in de opbouw van de atmosferische CO2-concentratie. Daardoor wordt de 21e eeuw de Eeuw van de Planten, de Eeuw van Mondiale Vergroening en een verhaal voor een betere toekomst.
Why CO2 is Not a Pollutant
From MasterResource - A free-market energy blog, March 24, 2018
By Robert Bradley Jr. - September 8, 2023
"... the UK Health and Safety Executive has defined safe CO2 limits for the workplace. The limit for long-term exposure is 0.5% (5,000 ppm) but for shorter encounters it is 2% [20,000 ppm]. Anything over that figure is regarded as a risk to human health."
Skeptical Science, advertised as "getting skeptical about global warming skepticism," posted recently on the question: Is CO2 a pollutant? Interestingly, they made the point that carbon dioxide (CO2) is not a pollutant in any sense of the word. Yes, very high concentrations in confined spaces (they provide an example) is deadly, but then so is water in a drowning. But water is not a pollutant either.
John Mason and BaerbelW [Baerbel Winkler] wrote:
If you look up the definition of pollution in a dictionary, you will soon realise it's rather subjective. There are many substances out there that are harmless at certain levels but harmful at others.
Carbon dioxide is well-mixed in our atmosphere. That's because when it is emitted, by any mechanism from a vehicle exhaust to a volcanic eruption, it stays in the air for many years. Unlike water, it does not condense and fall back out as rain. Turbulence does a splendid job of mixing it evenly into the air. But there are places on - and in - Earth where much higher concentrations of CO2 may be encountered.
The trouble with CO2 is that it cannot be seen and neither can it be smelt. In other words we cannot detect it from a safe distance.
In caves and mines, high concentrations of CO2 are a well-known hazard. They can result from things like rotting timber, oxidising coal and particularly by poor ventilation, where that mixing into the air fails to occur. Because CO2 is heavier than air, in poorly ventilated areas underground it may collect into pockets waiting for the unwary.
Miners or underground explorers breathing a higher than normal concentration of CO2 will experience gradually increasing ill effects. It depends on the concentration of the gas. For example the UK Health and Safety Executive has defined safe CO2 limits for the workplace. The limit for long-term exposure is 0.5% (5,000 ppm) but for shorter encounters it is 2% [20,000 ppm].
Anything over that figure is regarded as a risk to human health. There have been many accidents and fatalities over the years caused by high concentrations of CO2 in underground workings and to a lesser extent in caves. Coal-miners refer to CO2 as black- or choke-damp in recognition of the hazard.
The authors continue with a rare example of CO2 asphyxiation:
Possibly the worst CO2-related disaster was that of 21 August 1986 at Lake Nyos, in northwestern Cameroon in western Central Africa. The lake, only some 2 x 1 km in size but more than 200 m deep, is one of a number of flooded volcanic vents in a sporadically-active volcanic belt. Carbon dioxide-bearing springs are common in this area and some are present in the lake-bed.
Lake Nyos is typically stratified, meaning that normally its waters occur in distinct layers with different chemistry that do not normally mix. In something of a loaded gun scenario, the bottom layer used to become saturated with CO2 from those lake-bed springs. On 21st August 1986, something caused an overturning of the lake, meaning the deep CO2-saturated water headed for the surface. Like taking the top off a shaken-up pop bottle, a vast cloud of CO2 was instantly released and travelled out from the lake along the ground. At least 1,746 people and 3,500 livestock died instantly from asphyxiation.
Modern technology and international cooperation have since been successful in controlling the build-up of CO2 in lakes like Nyos. But clearly, in specific circumstances, CO2 is as deadly a pollutant as any other.
Comment
CO2 is not a pollutant in any sort of normal situation-and by a long shot. (Same for water, after all.) So scratch the last sentence of the above: "But clearly, in specific circumstances, CO2 is as deadly a pollutant as any other." But what is conveniently missing for the above, as interesting as the official 5,000/2,000 ppm estimates are?
The other half of the story is that carbon dioxide is just the opposite of a pollutant. It is a plant food, a fertilizer so to speak, with a long way to go in the current buildup of atmospheric concentration.
Century 21 is shaping up to be the Century of the Plants, the Century of Global Greening, a story for another day.
terug naar de vragenlijst
terug naar het weblog
^