Het mijmeren of het default mode netwerk (DMN)
Tegenstrijdig genoeg lijkt het erop alsof de hersenen juist tijdens de rústtoestand - van de mens en de hersenen - toch schéppend werkzaam kunnen zijn, want juist tijdens die rusttoestand van de hersenen(!) kan de rustende mens worden voortgeholpen door zinvolle, verhelderende invallen, ingevingen of voorgevoelens, waar de mens uit zichzelf niet opgekomen zou zijn... en die afkomstig moeten zijn uit een onbekende, de mens helpende en ondersteunende bron.Die bron heeft blijkbaar weet van de vraagstukken en moeilijkheden waar de mens mee zit, kent ook de oplossingen ervoor en geeft ze liefdevol door. Gezien de rusttoestand van mens en hersenen moet die bron zelf buiten de mens en de hersenen staan...
In de hersenen is een aantal samenhangende hersengebieden ontdekt die evengoed werkzaam blijven tijdens de rusttoestand van de mens en de overige hersenen. Een bijzondere eigenschap van dit netwerk is, dat als de mens in deze werkeloze, rustende toestand verkeert, er toch gedachten kunnen opkomen of men een inval kan krijgen, die de oplossing voor een bepaald vraagstuk kan betekenen. Ondanks de rust is er een geheimzinnige, scheppende werkzaamheid aanwezig in een onbekende bron, die de oorzaak is van onverwachte ingevingen of voorgevoelens.
Deze toestand kan ontstaan tijdens zelfbezinning, mijmeren, door weg te suffen of te dagdromen; maar ook door bepaalde meditatievormen te beoefenen, waarbij men de aandacht niet op een bepaald onderwerp richt, maar juist een toestand van innerlijke leegte nastreeft: de 'soenya-toestand' bij yoga of de 'kenosis-toestand' in de christelijke mystiek van de Oosterse Filokalia.
Ook kunnen in deze rusttoestand spontaan muzikale werken worden geboren, gedichten geschreven of brieven opgesteld. Deze toestand kan zich ook vlak voor het inslapen of na het ontwaken voordoen.
Vanuit de deterministische natuurwetenschappen gezien is deze toestand een tegenstrijdigheid en onverklaarbaar. Terwijl je niet bewúst op zoek bent naar een oplossing voor een vraagstuk, dient die zich óngevraagd en onverwacht toch aan als een 'Aha-Erlebnis' en... doorbreekt daardoor de keten van oorzaak en gevolg!
De werkelijkheid is dat er naast deze stoffelijke ook een geestelijke wereld is, die onzichtbaar voor de mens op aarde deze wereld geheel doordringt. Daar zijn in een geestelijke toestand van bestaan broeders en zusters, vrienden en vriendinnen bezig de mens op aarde te begeleiden op diens pad door dit bestaan. Door de uitstraling van de aardse mens te doordringen met die van henzelf, zijn zij in staat hun gedachten en gevoelens ook in de uitstraling van de mens te laten ontstaan, waardoor die plotseling een 'inval' of een 'ingeving' krijgt, of een voorgevoel ervaart (er wordt ook wel gesproken van een 'inspiratie': letterlijk een inblazing). Dat lukt het beste in een toestand van innerlijke rust, van innerlijke leegte, die begeleiders de gelegenheid geeft die te vullen met hun eigen geestelijke voortbrengselen.
Dit gebeurt echter alleen, als het niet ingaat tegen het karma, de levensbestemming van de mens.
-----------------
Wat is het Default Mode Network (DMN) of de hersenwerkzaamheid tijdens mijmeren
Onderstaande is een bewerking van het artikel 'Understanding the Default Mode Network' door de arts Peter Pressman, MD
Inleiding, fMRI
De functionele magnetische resonantiebeeldvorming (fMRI) stelt wetenschappers in staat inzicht te krijgen in hersenactiviteit bij de mens in de vorm van beelden op een beeldscherm. Het heeft hen inzicht gegeven in natuurlijk voorkomende 'hersennetwerken' (een groep samenhangende schorsgebieden), waaronder het z.g.n. 'default mode netwerk' (netwerk bij de gewone, werkeloze toestand).
Om te begrijpen hoe zo'n netwerk eruit ziet, is het nodig enig inzicht in 'functionele connectiviteit' te krijgen. Veel fMRI-onderzoeken worden gedaan terwijl de proefpersoon bezig is met een bepaalde taak. Als die bijvoorbeeld met de rechterhand op een knop drukt, licht op dat moment een deel van de linkerhersenhelft bij de motorische cortex (hersenschors) op door de toegenomen bloedtoevoer naar dat gebied.
Er kan ook naar de hersenen worden gekeken terwijl de proefpersoon in de scanner niets doet en er alleen maar ligt. Dit wordt de 'rusttoestand' genoemd. In die toestand vertonen verschillende delen van de hersenen toch een activiteit, zichtbaar in de vorm van hersengolven, die met het MRI-signaal lijken samen te hangen. Soms lopen golven van verschillende gebieden synchroon met elkaar, waardoor het lijkt alsof de werkzaamheid van die gebieden met elkaar samenhangt. Van deze hersengebieden wordt dan gezegd, dat ze functioneel met elkaar zijn verbonden. Door activiteiten zoals aandacht schenken aan een bepaald onderwerp, kunnen patronen van 'functionele connectiviteit' in de hersenen ook veranderen.
Functionele connectiviteit betekent niet noodzakelijk dat twee hersengebieden rechtstreeks en fysiek met elkaar zijn verbonden. Zij kunnen bijvoorbeeld ver uit elkaar liggen, maar beide signalen ontvangen van een centraal hersengebied zoals de thalamus (tussenhersenen). Daardoor kunnen ze functioneel zijn verbonden, waardoor hun signalen synchroon lopen.
De rusttoestand: invoering van het Default Mode Netwerk
In de afgelopen twintig jaar is er veel aandacht besteed aan deze functionele connectiviteit als een manier om netwerken in de hersenen te vinden die verband houden met bepaalde bezigheden, maar ook met: gewoon rusten. Om de hersenfunctie in deze rusttoestand te beschrijven, is door Dr. Marcus Raichle in 2001 de term 'default mode' ingevoerd. Eerder was al opgemerkt dat 'rustende' hersenen vrijwel evenveel energie verbruiken als hersenen die een taak uitvoeren, wat een aanwijzing kan zijn dat de hersenen niet zozeer 'rusten' alswel het soort activiteit veránderen waarin ze op dat moment zijn betrokken.
Bij het default mode netwerk (DMN) gaat het om laagfrequente hersengolven (in het EEG) van ongeveer één golf per seconde. Het netwerk is juist het meest actief wanneer de hersenen verder in rust zijn. Wanneer zij op een taak of doel zijn gericht, wordt het default netwerk weer gedeactiveerd.
Het is mogelijk dat er meer dan één default mode netwerk is - wat het DMN is genoemd, kan in feite een verzameling van kleinere netwerken zijn, elk gewijd aan iets dat een beetje anders is dan het andere. Niettemin wordt nu algemeen aangenomen, dat bepaalde hersengebieden deel uitmaken van het DMN.
Welke delen van de hersenen behoren tot het DMN?
Tot de hersengebieden die deel uitmaken van het default mode netwerk behoren de mediale prefrontale cortex (midden in het voorhoofd) en de cingulate cortex posterior, midden in het achterhoofd, de mediale temporale kwab evenals de ventrale precuneus en delen van de pariëtale cortex (aan de zijkant). Al deze gebieden zijn in verband gebracht met het 'innerlijke denken'. De mediale temporale kwab bijvoorbeeld wordt met het geheugen in verband gebracht en de mediale prefrontale cortex met de 'theory of mind', het vermogen om te herkennen dat anderen gedachten en gevoelens hebben die vergelijkbaar zijn met die van zichzelf. De cingulate cortex posterior wordt geacht betrokken te zijn bij de integratie van verschillende soorten gedachten.Wat doet het DMN?
Omdat het default mode netwerk het meest actief is tijdens rust in de overige hersendelen en vanwege de genoemde gebieden, stellen sommigen dat het met het introspectieve denken is verbonden, met het mijmeren en met activiteiten zoals dagdromen, de spontane gedachtenstroom of het ophalen van herinneringen.
Veranderingen in het default mode netwerk zijn in verband gebracht met een groot aantal ziekten, waaronder de ziekte van Alzheimer, autisme, schizofrenie, bipolaire stoornis, posttraumatische stressstoornis, depressie enz. Deze ziekten hangen samen met ofwel te weinig ofwel te veel activiteit van het DMN.
Een van de kritieken die zijn gerezen met betrekking tot het DMN is, dat veranderingen binnen het DMN erg aspecifiek lijken - wat heb je aan een meting als het je niet echt vertelt wat het probleem is? Anderen hebben zich afgevraagd of het netwerk wel een levensvatbaar concept is, hoewel het onderzoek zich opstapelt dat erop wijst, dat de biologische werkeljkheid van het DMN moeilijk kan worden betwijfeld.
Andere netwerken, zoals die voor aandacht, gezicht en gehoor, zijn ook beschreven. Hoewel de medische voordelen van deze netwerken onduidelijk blijven, kunnen zij een belangrijke verandering weerspiegelen in de manier, waarop wij over de hersenen denken.
Het onderstaande heeft ChatGPT over dit onderwerp op het internet gevonden.
Het Default Mode Network (DMN), ofwel het rustnetwerk van de hersenen, is een netwerk van onderling verbonden hersengebieden dat juist 'werkzaam' is, wanneer de overige hersenen niet bezig zijn met een bepaalde taak die aandacht vereist. Met andere woorden, het DMN komt meer 'tot uiting' wanneer de overige hersenen in rust zijn en niet betrokken bij uitwendige taken.
Het DMN is ontdekt middels neuro-imagingonderzoeken, zoals functionele magnetische resonantiebeeldvorming (fMRI), waarbij de hersenactiviteit in rust wordt gemeten. Het netwerk omvat verschillende hersengebieden, waaronder de mediale prefrontale cortex, de posterieure cingulate cortex (waarnemen), de precuneus en de mediale temporale kwabben (meditatie).
De 'werkzaamheid' van het DMN is verbonden met processen zoals zelfreflectie, mentaal tijdreizen, sociale cognitie en het overdenken van persoonlijke ervaringen. Het is betrokken bij het verwerken van informatie over zichzelf en anderen, en het speelt een rol bij het construeren van het 'zelfbeeld' van een individu.
De term 'default mode' wekt de indruk dat dit netwerk juist 'werkzaam' is wanneer de overige hersenen in een rusttoestand verkeren en de werkzaamheid vermindert wanneer de hersenen betrokken zijn bij taken die gericht zijn op uitwendige onderwerpen of doelen.
Wetenschappers hebben ontdekt dat afwijkingen in de werkzaamheid van het DMN in verband kunnen staan met verschillende neuropsychiatrische aandoeningen, zoals depressie, angststoornissen, aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit (ADHD) en neurodegeneratieve aandoeningen zoals de ziekte van Alzheimer.
Het begrijpen van het DMN draagt bij aan onze kennis van hoe de hersenen betrokken zijn bij verschillende cognitieve processen en hoe verstoringen in deze processen kunnen bijdragen aan verschillende psychische aandoeningen. Het netwerk biedt ook inzicht in het complexe samenspel tussen rusttoestanden en taakgerichte activiteiten in de hersenen.
terug naar de vragenlijst
terug naar de serie 'godsaanwijzingen' in het Menu
terug naar het weblog
^