Jezus' gesprek met Nikodemus
"Alleen door geestelijke ontwikkeling
kan het Godsrijk worden bereikt."
Johannes 3:1-6
Zo was er een farizeeër, een van de Joodse leiders, met de naam Nikodemus. Hij kwam in de nacht naar Jezus toe. "Rabbi," zei hij, "wij weten dat u een leraar bent die van God gekomen is, want alleen met Gods hulp kan iemand de wondertekenen doen die u verricht."
Jezus zei: "Waarachtig, ik verzeker u: alleen wie opnieuw wordt geboren, kan het koninkrijk van God zien." "Hoe kan iemand geboren worden als hij al oud is?" vroeg Nikodemus. "Hij kan toch niet voor de tweede keer de moederschoot ingaan en weer geboren worden?"
Jezus antwoordde: "Waarachtig, ik verzeker u: niemand kan het koninkrijk van God binnengaan, tenzij hij geboren wordt uit water en geest. Wat geboren is uit een mens is menselijk en wat geboren is uit de Geest, is geestelijk."
Tijdens dit nachtelijke gesprek met Nikodemus gebruikt Jezus een gelijkenis: het geboren worden uit water en uit geest.
Het Griekse woord dat Johannes daar gebruikt is 'anothen', dat niet alleen kan worden vertaald als 'opnieuw geboren', maar ook als 'geboren worden van boven'. In de esoterie hebben 'beneden' en 'boven' de betekenis 'aarde' en 'hemel' of 'geestelijke wereld', vandaar Jezus' verduidelijking: 'geboren uit geest'. Die geestelijke geboorte is het ontluikende inzicht dat de bewuste levenskracht in je, die zich bewust is 'er te zijn' en die zichzelf met het woordje 'ik' aanduidt, de menselijke geest is.
Na een aardse geboorte van het lichaam volgt een groei van dat lichaam naar volwassenheid en in overeenstemming daarmee, als een gelijkenis, volgt ook na een geestelijke geboorte - het besef de vermogende geest te zijn - een geestelijke groei, een geestelijke ontwikkeling.
Jezus zegt dus dat er na een lichamelijke geboorte een geestelijke geboorte moet volgen en dat er vervolgens een geestelijke ontwikkeling moet plaatsvinden om het doel: het Koninkrijk Gods, te kunnen bereiken.
Door de geestesgesteldheid van onbewuste vereenzelviging (z.a. woordenlijst) met dit bestaan, is Nikodemus een voorbeeld van de toestand van volledige overdracht van aandacht en toewijding op deze stoffelijke wereld, waardoor het geestelijke geheel uit het zicht verdwijnt. Nikodemus kan zich daardoor van de geestelijke bedoeling van Jezus' gelijkenis geen voorstelling maken.
Het lijkt alsof Jezus hem daarover een verwijt maakt, maar ik kan me niet voorstellen dat dat werkelijk zo is gezegd of bedoeld, want Jezus immers 'wist wat er in de mens was'.
Er zijn ook levensbeschouwingen bij wie het begrip 'wedergeboorte' min of meer gelijk staat aan die geestelijke ontwikkeling, zoals bij Jakob Lorber; maar een geestelijke ontwikkeling kan pas na een geestelijke geboorte plaatsvinden.
Bij andere richtingen heeft 'wedergeboorte' de betekenis 'reïncarnatie'. Dat woord betekent echter alleen 'weer in vlees'. De 'geboorte' ontbreekt eraan en daar gaat het juist om, want na een geboorte volgt, zowel lichamelijk als geestelijk, een groei, een ontwikkeling en bij de mens in het bijzonder in een gezin, omringd door steun (zoals er ook in de geestelijke wereld geestelijke begeleiders zijn).
terug naar de vragenlijst
terug naar het weblog
^