Wat betekent: in je kracht gaan staan?
Ik moet eerlijk bekennen die ik me bij de zin 'in je kracht gaan staan' geen voorstelling kan maken. Ik begrijp niet wat hiermee wordt bedoeld als ik afga op de betekenis van de woorden die ik hier lees. Is 'je kracht' een soort cirkel waar je in kunt gaan staan zoals je in je tuin kunt gaan staan?
Wat mocht ik van die kracht zien in de geestelijke wereld?
Ik zag mijzelf als menselijke geest als een bolvormige wolk van geestelijk licht en geestelijke warmte, door verdichting uit de goddelijke algeest voortgekomen (de bol is de meest eenvoudige vorm die denkbaar is, de oervorm van de menselijke geest).
Naderhand werd mij duidelijk gemaakt dat met de geestelijke warmte de levenskracht samenhangt en met het geestelijke licht het bewustzijn. Daardoor is de meest wezenlijke eigenschap van de menselijke geest: de 'levenskracht, die zich bewust kan zijn'; de geest is: 'bewuste kracht', 'bewuste levenskracht'.
Dat licht en die warmte kunnen in twee toestanden voorkomen: in een doordringbare toestand waarin dat licht en die warmte van buitenaf vormbaar zijn doordat er van buitenaf op de geest wordt ingewerkt; en in een doordringende toestand, waarbij de geest dat licht en die warmte van binnenuit zelf kan vormen en vervolgens op de buitenwereld kan inwerken.
Met dat licht en die warmte in de vormbare en zelfvormende toestand hangen de geestelijke vermogens samen: het waarnemen, denken, voelen en willen.
Als je waarneemt, stel je je innerlijke licht vormbaar open voor inwerking vanuit de buitenwereld; door die inwerking ontstaan in jezelf lichtbeelden, wat gewaarwordingsbeelden zijn, waardoor je je bewust wordt van je omgeving;
als je denkt, dan vorm je zelf in je eigen licht lichtbeelden, wat denkbeelden zijn, die je kunt verwoorden;
als je voelt dan laat je wat je hebt waargenomen ook tot je geestelijke warmte toe, waardoor je warmtetoestand, wat je gemoedstoestand is, wordt gevormd door wat je hebt waargenomen; daardoor kun je met je omgeving, met je medemensen meevoelen;
en als je wilt dan ben je in staat om je warmtetoestand, wat dan je wilskracht is, zodanig om te vormen, dat je in staat bent je gedachten en gevoelens, die je door te denken en te voelen hebt gevormd, tot uitdrukking te brengen in de vorm van uitspraken en gedrag, handelingen.
|
|
de werkzaamheid van de vermogens als innerlijke wilshandeling |
Dat doe je door ze met kracht op bepaalde plaatsen van de hersenschors af te drukken, waardoor ook je lichaam in beweging kan komen.
Een van de meest wezenlijke uitspraken die de menselijke geest over zichzelf kan doen, ligt besloten in het woordje 'ik'. Met (het persoonlijke voornaamwoord) 'ik' duidt de menselijke geest zichzelf aan en kan daarmee uitsluitend en alleen zichzelf aanduiden, niets anders. Doordat een van je eigenschappen is dat je de levenskracht bent, kun je als de menselijke geest ook de uitspraak doen: "Ik als geest bén de levenskracht!"; "Ik bén de bewuste levenskracht!"
Die kracht is daardoor uitsluitend binnen jouzelf te vinden, want het is een eigenschap van jouzelf, de kracht is jouw eigendom.
Nu is er een wezenlijk verschil tussen 'eigendom' en 'bezit'. Iets wat jouw eigendom is, is een eigenschap die zich onwrikbaar binnen jouw wezen bevindt en die daar niet uit is te verwijderen. Maar iets wat jouw bezit is, is iets, wat je kunt 'bezitten', waar je op kunt gaan zitten, zodat het zich onder je bevindt. Iets, wat je bezit, bevindt zich buiten jou en je zou het daardoor kunnen verliezen, het zou je kunnen worden afgenomen... terwijl jijzelf dan nog steeds geheel dezelfde bent. Alleen ben je je bezit kwijtgeraakt.
Dat wat je bezit, duid je aan met een bezittelijk voornaamwoord: 'mijn', 'jouw', 'zijn', 'haar' enz. Helaas is in de loop der tijd het bezittelijke voornaamwoord 'jouw' afgesleten en verbasterd tot 'je'. Het is daardoor niet meer zo heel duidelijk een bezittelijk voornaamwoord, maar is gaan lijken op het persoonlijke voornaamwoord 'jij' of 'je'.
Dat heeft tot gevolg dat uit de zin: 'in je kracht gaan staan' niet meer duidelijk blijkt dat je dan zegt, dat het om 'jouw kracht' gaat, dus dat die kracht hier als een 'bezit' wordt beschreven! En iets, wat je bezit, staat buiten jou en daarvan kun je ook inderdaad zeggen, dat je 'er in' zou kunnen gaan staan, als je veronderstelt dat die kracht een soort van denkbeeldige cirkel zou zijn.
Volgens de genoemde uitspraak kan het blijkbaar ook voorkomen dat je er níet in staat, want er wordt immers aangedaden dat te gaan doen.
De geestelijke werkelijkheid is echter dat die kracht een eigenschap van jouzelf als de menselijke geest is en dat die zich daardoor binnenin jou bevindt als je eigendom... je bént die kracht zelf!
De uitdrukking 'in je kracht gaan staan' is daardoor een onmogelijkheid. Het duidt aan dat degene die deze uitspraak doet, onwetend is van de werkelijke anatomie van zichzelf als menselijke geest, de 'bewuste levenskracht', die over de geestelijke vermogens beschikt, die zichzelf met het woordje 'ik' aanduidt en die die kracht zelf ís!
Deze uitdrukking is een afstandelijke spreekwijze over zichzelf, die van dezelfde soort is als spreken over zichzelf als een afstandelijk 'het ik', een 'het ego' en een 'het Zelf'. Door die afstandelijke spreekwijze verhindert de geest zelf om 'tot zichzelf te kunnen komen', om 'zichzelf te worden' en om aandacht en toewijding in het hart, het eigen middelpunt, samen te trekken en van daaruit werkzaam te zijn. Want dat is wat er eigenlijk wordt bedoeld met de verwarrende spreekwijze 'in je kracht gaan staan'. Er wordt daarmee aangeraden: wees krachtig, blijf bij jezelf!
terug naar de vragenlijst
^