Klimaatgrafieken

Veranderlijkheid is een kenmerk van het klimaat. Hieronder een aantal grafieken die het natuurlijke verloop van klimaatkenmerken laten zien... altijd in de vorm van een golfbeweging.

1. De temperatuur van de onderste laag in de atmosfeer
In de Verenigde Staten doet dr. Roy Spencer, meteoroloog aan de Universiteit van Alabama o.a. onderzoek naar het temperatuurverloop van de aardse atmosfeer middels satelieten (www.drroyspencer.com). Het voordeel daarvan is dat plaatselijke omstandigheden op het aardoppervlak (zoals de warmtebron die steden zijn) geen rol spelen bij zijn metingen. Zijn maandelijkse grafiek:

Dezelfde gegevens in een andere, overzichtelijker vorm:

Door mij bewerkt, rekening houdend met het feit dat klimaat altijd door golfbewegingen wordt gekenmerkt:

Onderschrift van dr. Roy Spencer
De lineaire opwarmingstrend sinds januari 1979 bedraagt nog steeds +0,16 C/decennium voor het wereldwijd gemiddelde van de oceanen en +0,21 C/decennium voor het wereldwijd gemiddelde op het land.

Duidelijk is te zien dat tot ongeveer het jaar 2000 de temperatuur steeg, maar daarna afvlakte en er vanaf 2016 een daling inzette. Dat terwijl de CO₂-concentratie wel bleef stijgen. Dat betekent dat CO₂-stijging geen invloed meer heeft op de temperatuur van de atmosfeer op aarde.
De uitbarsting van de onderzeese vulkaan Hunga op het eiland Tonga in de Stille Zuidzee en de ongekende uitstoot van extra stratosferische waterdamp en de gelijktijdige El Niño kunnen de oorzaak van de hoge temperaturen in de maand juli 2023 en daarna zijn (Dr. Roy Spencer).

Fig. 1 Bron: NOAA (het KNMI van de VS)
De grafiek van figuur 1 is afkomstig van NOAA en toont het temperatuurverloop van land en oceanen op aarde ten opzichte van de referentieperiode 1901-2000 voor de periode 2015 t/m 2022. Rechts bovenin staat de trend: -0,07 °C per decennium. Dat is voor de periode 2015-2022 -0,05 °C (!).

Fig. 2 Bron: GISS NASA (het Ruimtevaartbureau van de VS)
Met behulp van de website van GISS NASA kun je een kaart maken van de temperatuurontwikkeling op aarde in de periode 2015-2022. De verschillen per gebied zijn groot. Op het kaartje van figuur 2 zijn de gebieden die in de periode 2015-2022 warmer zijn geworden oranje gekleurd en de gebieden die kouder zijn geworden (!) blauw. Wit betekent dat de temperatuur ongeveer gelijk is gebleven. De gegevens zijn afkomstig van de Aqua satellieten, die met behulp van de AIRS (Atmospheric Infrared Sounder) sinds eind 2002 de oppervlaktetemperatuur van de planeet meten. GISS NASA komt voor de periode 2015-2022 uit op een gemiddelde trend van -0,03 °C. Ook hier dus een lichte daling van de temperatuur.
(bron Fig. 1+2: website Klimaatgek - Fabels en feiten over het klimaat)
Het gas CO2 wordt door diffusie gelijkmatig over de gehele dampkring verdeeld. Dan moet het broeikaseffect van CO2 ook overal aanwezig zijn. Dat is niet het geval, wat betekent dat het gas bij deze concentratie geen broeikaseffect meer vertoont.

Want volgens klimaatwetenschappers dr. William Happer en dr. William van Wijngaarden is de concentratie van het molecuul CO₂ in de atmosfeer zo hoog, dat alle elektromagnetische (IR)stralingsenergie vanaf het aardoppervlak erdoor wordt opgenomen: het verzadigingspunt *) is al lang bereikt. Daardoor heeft een verdere toename van CO₂ in de atmosfeer geen invloed meer op het temperatuursverloop. Wat de grafieken en de kaart laten zien.
*) Het verzadigingspunt is díe atmosferische CO₂-concentratie, die alle beschikbare IR-straling in de 15 μm-band uit het IR-spectrum dat de aarde uitstraalt, opneemt. Bij verdere stijging is er daarna geen broeikaseffect meer van kooldioxide.

Het IPCC wil ons - net als de Club van Rome in het verleden (jaren '70) - iets anders laten geloven. Maar staatsfilosoof Niccolò Machiavelli wist het al: "Regeren is doen geloven" en "Het doel heiligt de middelen."

2. De zonne-activiteit
Klimatologische omstandigheden op aarde en op de andere planeten in het zonnestelsel hangen nauw samen met de zonne-activiteit; bij activiteit is er een krachtig magneetveld om de zon, dat kosmische straling afbuigt, waardoor de wolkenvorming op aarde vermindert, terwijl die toeneemt bij een zwakker magneetveld door een minder actieve zon. De zonne-activiteit beïnvloedt ook de vorm van de poolwervel en daarmee van de richting van luchtstromingen op het noordelijk halfrond.
De zonne-activiteit wordt zichtbaar door het aantal zonnevlekken: het zonnevlekkengetal. Hieronder de grafiek zoals gepubliceerd door het Kon. Observatorium van België te Brussel (Ukkel).

Bron: Sunspot Index and Long-term Solar Observations

Ter vergelijking de voorspelling van zonnevlekcyclus 25 door de NASA, die met die van Zharkova overeenkomt.

Prof. dr. Valentina Zharkova heeft - na analyse van het verloop in het voorkomen van die zonnevlekken - een wiskundige formule opgesteld voor het voorspellen van de 11-jarige cyclus én die van de 350-400-jarige cyclus, waarmee de 'kleine ijstijden' ('zonneminima', weinig activiteit) samenhangen. Ook dat verloopt al eeuwenlang in de vorm van golfbewegingen.
Van cyclus 24 (grafiek A) heb ik een kopie gemaakt (grafiek B, blauw) en de zich nu ontwikkelende cyclus 25 heb ik daar overheen getekend (grafiek B, rood).
Er is te zien dat cyclus 25 nog weer kleiner zal zijn dan de voorafgaande, wat in de lijn van de voorspellingen van Valentina Zharkova ligt. Zowel de afgelopen zonnevlekken-cyclus-24 alsook de nu zich ontwikkelende cyclus-25, verlopen geheel zoals door haar is berekend. Dat betekent het geleidelijke begin van een nieuwe, kleine ijstijd vanaf het jaar 2020.

De warme zomers en winters van de afgelopen jaren werden veroorzaakt door veranderingen in het verloop van de polaire straalstroom, waardoor er in de zomers langdurig een zuidelijke luchtstroming en in de winters een westelijke luchtstroming bleef bestaan, i.t.t. de noord-oostelijke, polaire luchtstroming (de 'Russische Beer' genoemd) in de winters en de westelijke luchtstroming in de zomers van vroeger.

Dit is een overzicht van de zonnevlekcycli vanaf 1700, het einde van de Kleine IJstijd. Ook hier is de golfbeweging van de zonne-activiteit duidelijk aanwezig. Deze golfbeweging heeft een grote invloed op het voortdurend veranderende klimaat op aarde.

Het U.S. Historical Climatology Network (USHCN) houdt de zomertemperaturen in de V.S. bij:

Het oordeel van Dr. John Christy, Professor of Atmospheric Science and Director of the Earth System Science Center at the University of Alabama (werkt samen met Dr. Roy Spencer) hierover:
"Als je kijkt naar de verzameling van zeer hoge zomertemperaturen in de Verenigde Staten, is er geen stijgende lijn te zien. In feite gaat de temperatuur iets naar beneden. Dat druist in tegen de uitkomsten van de klimaatmodellen."

3. Het klimaat van het huidige tijdperk: het holoceen
Om de veranderlijkheid van het klimaat juist te kunnen beoordelen, is het noodzakelijk rekening te houden met de geschiedenis ervan. Bezoek hiervoor de website Holoceenklimaat.

terug naar de vragenlijst

terug naar het weblog

^