schudden tijdens zelfbezinning en gebed
Tijdens zelfbezinning en gebed stel je je in feite open voor inwerking door je begeleiders. Die werken daarbij in op één of meer van je chakra's. Door hun krachttoevoer naar die chakra's raken ze in beweging, ze gaan namelijk draaien. Als je chakra's in werking zijn, zijn het in feite kleine draaikolkjes.
Afhankelijk van de geestkracht van je begeleiders wordt de beweging van je chakra's vergroot, wat je ervaart als een soort vreemde 'druk' op die chakra. Die druk is in het begin vooral op de kruinchakra op je hoofd te merken. Het is een teken van verbondenheid met je begeleiders.
Later kan het zich ook voordoen op je voorhoofd- en keelchakra.
Die chakra's steken door je geestgedaante (de gevormde aura of ziel) heen en zijn ermee verbonden op een zevenvoudige wijze. Die zevenvoudigheid wordt veroorzaakt doordat de werkzaamheid van jezelf als menselijke geest zevenvoudig is (de vier vermogens, de twee instellingswijzen en de geest zelf als het verbindende geheel), wat zich voortzet in je uitstraling (de aura of ziel) en in je chakra's. Het zijn er zeven (de hoofdchakra's) en iedere chakra is zevenvoudig.
Die verbondenheid heeft tot gevolg dat de bewogenheid van je chakra's zich voortzet in je geestgedaante, ook die raakt in beweging; je komt zelf als geest ook in een bewogen geestestoestand te verkeren. Op den duur gaat ook je lichaam meedoen. Dit merk je eerst door een lichte trilling in je handen en armen, maar op den duur kan je hele lichaam gaan schudden.
Die beweging kan verschillende vormen aannemen. Je kunt heen en weer schudden van voor naar achteren, maar ook van links naar rechts en weer terug. Ook kan je lichaam een soort tollende beweging gaan maken. Het is in feite een soort van schudden die overeenkomt met de wijze waarop in de homeopathie potenties worden bereid, namelijk door 'schok-schudden'. Dat heeft tot doel de aura van de gebruikte stof losser te maken van die stof, zodat de kracht van die uitstraling beschikbaar komt voor genezende doeleinden in de aura van de patiënt.
Van meerdere mystici is dit verschijnsel van schudden tijdens gebed bekend. Van een biddende bisschop die dit verschijnsel ook vertoonde, is ooit zelfs een schilderij gemaakt. Als hij begon te bidden, begon hij te schudden en werd daarop geleviteerd (helaas heb ik de afbeelding van dat schilderij niet bewaard, maar ik kan het me duidelijk herinneren, omdat het mij toentertijd ook geruststelde).
Hoe inniger je zelfbezinning of gebed wordt, hoe meer je je opent voor inwerking door je begeleiders en hoe meer het schudden toeneemt. Het een is op natuurlijke wijze het gevolg van het ander.
terug naar de vragenlijst
terug naar het weblog
^