YOLO - You only live once
Er wordt wel gebruik gemaakt van de uitdrukking 'YOLO', wat een afkorting is van de mening: "You only live once". Deze uitdrukking komt in betekenis overeen met: 'dood is dood', waarmee de opvatting wordt weergegeven, dat er na de dood van de mens niets meer is; dit bestaan, dat de mens nu meemaakt, is een eenmalige ervaring: 'je leeft maar één keer!'
Een opvatting die hiermee samenhangt is: "There’s probably no God. Now stop worrying and enjoy your life."
Het feit dat het gezegde YOLO bestaat, is een aanwijzing voor het bestaan van de geestestoestand van onbewuste vereenzelviging met het stoffelijke bestaan. Deze toestand treedt in als de menselijke geest - die het eeuwige levende is - zich 's morgens bij het ontwaken weer met zijn stoffelijke levensvorm verbindt, die het voertuig is voor het bestaan op deze aarde overdag: het menselijke lichaam.
Het lichaam is opgebouwd uit dode stof. Als de geest zich 's morgens weer met het lichaam 'verbindt', dan 'verbindt' het levende zich met een voorwerp, het lichaam, dat op zichzelf dood is. Die 'verbinding' vindt plaats doordat de menselijke geest zich in de geestelijke wereld begeeft naar die plaats, die in de stoffelijke wereld overeenkomt met de hersenen, in het bijzonder met de frontale lobben in het voorhoofd; de hersenen zijn het besturingsorgaan van het lichaam voor de geest.
Vanuit de geestelijke wereld gaan vervolgens alle aandacht en toewijding op een zodanige wijze over in de hersenen (die daar als orgaan geheel voor zijn ingericht) dat de geest van daaruit in staat is het lichaam in beweging te brengen door met geestkracht op de hersenen in te werken; zo kan de geest het gebruiken om overdag uitspraken te doen en handelingen te verrichten in de stoffelijke wereld.
In die toestand 'verbindt' de geest, het levende' zich met het lichaam, het dode, wat het volstrekt tegenovergestelde van zichzelf is. Daardoor verliest de geest het zelfbesef geheel en wordt onbewust van het bestaan van zichzelf. Er treedt daardoor een bewustzijnsvernauwing op, waardoor alleen nog maar dít bestaan wordt gezien, de stoffelijke helft van de schepping - de geestelijke wordt onzichtbaar. De menselijke geest vereenzelvigt zich vervolgens geheel met het lichaam ... alle aandacht en toewijding worden erop overgedragen. Door die geestestoestand van onbewuste vereenzelviging met het lichaam, ontstaat de onwrikbare mening: "Ik ben dit lichaam ... iets anders is er niet!"
Door die vereenzelviging met dat wat dood is, de stof, en de onbewustheid van zichzelf als het levende, de geest, kan het niet anders dat dan ook de mening ontstaat dat er na de dood van het lichaam niets meer is en dat dit, wat we nu meemaken, alles is wat er is. Vervolgens klinken de woorden: 'je leeft maar één keer!'
De dood van het lichaam wordt echter veroorzaakt doordat de menselijke geest - als de leerzame tocht over de aarde er weer op zit - zich voorgoed van het tijdelijke voertuig voor de aarde losmaakt. Daarna 'overlijdt' de mens, dat wil zeggen, de geest 'wordt overgeleid' (de oorspronkelijke betekenis van het woord) over de grens tussen de stoffelijke en de geestelijke wereld door zijn of haar geestelijke begeleiders en wordt daarna naar de eigen woonplaats in de eigen geestelijke wereld teruggebracht.
Het overlijden aan het einde van het bestaan komt overeen met het inslapen 's nachts. Daarbij maakt de geest zich wel los van de hersenen, maar blijft met een levenskoord met het lichaam verbonden en verblijft zelf in de geestelijke sfeer van deze aarde. Daar vinden ontmoetingen plaats met geestelijke begeleiders en met hen, die op aarde samen met deze persoon optrekken in de stoffelijke wereld.
Na het 'overlijden' gaat het lichaam 'dood' (wordt levenloos) en 'sterft' ('wordt stijf', de lijkstijfheid treedt in), om daarna weer aan de aarde te worden toevertrouwd om te vergaan. De menselijke geest als het eeuwige levende, leeft in de geestelijke wereld verder.
Daar wordt met de geestelijke begeleiders besproken wat de lessen zijn geweest die de mens in het afgelopen bestaan wel of niet heeft geleerd. Ook wordt besproken wat de volgende ervaringen zouden moeten zijn om weer een volgende stap te kunnen zetten op het pad van geestelijke ontwikkeling.
Als het plan voor het volgende bestaan op aarde duidelijk is, wordt gekeken naar het geschikte ouderpaar en de nuttigste plaats op aarde om te worden wedergeboren. Als de toekomstige ouders een nieuwe, geschikte levensvorm hebben verwekt, verbindt de geest zich er vanuit de geestelijke wereld mee en wordt zo opnieuw met de aarde verbonden voor een volgend bestaan.
De geboorte in het lichaam is als het ware een opnieuw 'wakker worden' op aarde voor de geest; iedere ochtend daarna bij het ontwaken vindt steeds weer zo'n hernieuwde verbinding plaats met het lichaam, zolang en een geschikte levensvorm op aarde is.
In feite bestonden er al gezegdes als YOLO, met een overeenkomende strekking, maar op een (denk ik) opbouwender wijze, bijvoorbeeld: 'carpe diem' (Pluk de dag!) of in het Zweeds: 'Denna dag, ett liv!' (Leef deze dag alsof het je enige is!).
terug naar de vragenlijst
terug naar het weblog
^