Het zien van geluiden als kleuren
Om te kunnen begrijpen waardoor het zien van geluiden als kleuren mogelijk is, is het nuttig een inzicht te hebben in de verhouding tussen de geest en de uitstralingen (de zielen) die de geest om zich heen vormt.
De menselijke geest komt door verdichting van het licht en de warmte van de goddelijke algeest voort en is in de ongevormde oertoestand een bolvormige wolk van datzelfde geestelijk licht en diezelfde geestelijke warmte.
Dat licht en die warmte kunnen in twee, tegenovergestelde toestanden voorkomen: van buitenaf vormbaar en van binnenuit zelfvormend, zelfscheppend werkzaam.
Met die eigenschappen hangen de geestelijke vermogens samen: het waarnemen van de dingen, het overdenken en doorvoelen ervan en daar dan iets mee willen doen. Waarnemen is een geestestoestand van vormbaar licht, denken een toestand van zelfvormend licht, voelen een toestand van vormbare warmte en willen een toestand van zelfvormende warmte binnen de geest.
Als de geest binnen zichzelf met zijn vermogens werkzaam wordt, dan straalt de geest om zich heen een ruimte uit, de aura ('uitwaseming') of ziel; voor ieder vermogen is er een ruimte, een ziel, waarin de voortbrengselen van dat vermogen worden bewaard: dit is het geestelijke deel van het geheugen (het stoffelijke deel bevindt zich in de hersenschors). Deze ruimtes doordringen elkaar, gewoonlijk zonder elkaar te storen.
De uitstraling van het waarnemen bevat kennis en ervaringen in de vorm van lichtbeelden, die van het denken gedachten (de denkwereld, in de vorm van lichtbeelden), van het voelen gevoelservaringen (het gevoelsleven, warmtetoestanden) en van het willen wilsbesluiten (warmte als kracht).
Daarnaast is er de mogelijkheid de werkzaamheid van de vermogens naar zichzelf of naar de buitenwereld te richten, waar ook uitstralingen voor zijn en ten slotte is er de geest als het alles samenvattende geheel, die de vermogens tot een evenwichtige samenwerkende eenheid samenvoegt. Daardoor heeft de werkzame geest zeven uitstralingen om zich heen.
Naast deze zeven uitstralingen die ontstaan doordat de geest de vóórtbrengselen van zijn vermogens wil vasthouden, zijn er ook zeven uitstralingen waarmee de geest zich met de buitenwereld verbindt en in het bijzonder met medemensen die daar verblijven, zowel in de stoffelijke als in de geestelijke wereld: deze uitstralingen vormen de chakra's. De chakra's zijn als het ware de geestelijke zintuigen waarmee de geest gegevens uit de geestelijke wereld ontvangt (ingevingen, voorgevoelens, de sfeer), maar waarmee de geest omgekeerd ook in staat is de werkzaamheid van zijn vermogens op geestelijke wijze op de buitenwereld te richten; dit is letterlijk iemands uitstraling.
De zeven chakra's steken als trechters door de zeven uitstraling heen en verbinden deze met elkaar. Daardoor kunnen bijvoorbeeld bepaalde ervaringen of gedachten een gevoelslading hebben. De ervaring uit de waarnemingsuitstraling is dan door de chakra daarvan verbonden met een daarmee overeenkomende gevoelservaring uit de gevoelensuitstraling.
In de waarnemings- en gedachtenuitstraling bevinden de ervaringen en denkbeelden zich in de vorm van lichtbeelden, terwijl de gevoelservaringen in de vorm van warmtetoestanden en kleuren aanwezig zijn.
Als de geest vanuit de geestelijke wereld voldoende in het stoffelijke lichaam is ingedaald, ziet de geest in de eigen binnenwereld een vaag beeld van een bepaalde gebeurtenis en ervaart tegelijkertijd de gevoelens die met die gebeurtenis samenhangen. Bij voldoende indaling en verbinding met de stof, ziet de geest niet helderziende de kleuren die met die gevoelens samenhangen, maar ervaart alleen de gemoedstoestand die erbij hoort.
Door een bepaalde oorzaak, bijvoorbeeld door ingrijpende levenservaringen, heftige gemoedstoestanden of door het gebruik van drugs, kan een gedeeltelijke uittreding plaatsvinden - iets wat de mens overkomt. In dat geval kan het voorkomen dat de normale innerlijke orde tussen de chakra's en de uitstralingen wordt verstoord en de kleuren, die in de gevoelsuitstraling met bepaalde ervaringen samenhangen, onwillekeurig helderziende door de geest worden waargenomen. Zo kan muziek die wordt gehoord met het waarnemen van de ermee overeenkomende gemoedsgesteldheid in kleuren worden gezien.
De helderziendheid wordt niet bewust beheerst, maar is een geestelijke ervaringen die de betreffende persoon onwillekeurig overkomt.
Hierdoor kan er ook in kleuren worden gedroomd of kan een visioen zich in kleuren voordoen. Ook dan is er sprake van een gedeeltelijke uittreding, maar dan als een natuurlijke gebeurtenis.
Het etherische vlies dat in normale, goed ingetreden toestand de geest in de binnenwereld afsluit van helderziende waarnemingen, is gekleurd en heeft een levendig patroon van regenboogkleuren. Tijdens zelfbezinning en gebed kan dit vlies innerlijk worden gezien (persoonlijke ervaringen).
Bron: Ophiel - Het astrale licht (1961)
Literatuur:
Brennan, Barbara Ann - Licht op de aura
Gmelig Meijling, W.H.; Gijsen, W. - De aura
Leadbeater, C.W. - De chakra's
terug naar de vragenlijst
terug naar het weblog
^