begeleiders
In deze stoffelijke wereld is de menselijke geest onbewust geworden van zichzelf door de aanwezigheid in het tegendeel van zichzelf: de stof. Daardoor wordt de mens in dit tijdelijke bestaan schijnbaar aan zichzelf overgelaten. Deze toestand is noodzakelijk om de mens in omstandigheden te brengen, dat hij of zij de vrijheid heeft geheel zelfstandig keuzes te maken en besluiten te nemen, om zelfstandig zijn weg te gaan door dit tijdelijke bestaan.
Om zich staande te kunnen houden in de tijd als de stroom van gebeurtenissen die op de mens toekomt, moet de mens zijn of haar geestelijke vermogens gebruiken, waardoor die tot ontwikkeling worden gebracht - dat betekent geestelijke groei in de vorm van zelfwording (zie aldaar).
Als de mens hier werkelijk aan zichzelf overgelaten zou zijn, zou die geheel opgaan in zintuiglijke gewaarwordingen en in het maken van gebruiksvoorwerpen om het stoffelijke bestaan te veraangenamen (deze veelvoorkomende bezigheid wordt 'handel en industrie' genoemd). Van enige gerichtheid op onstoffelijke zaken en op de geestelijke zin van dit bestaan, zou geen sprake zijn. Door de onbewuste vereenzelviging met dit bestaan lijkt de menselijke geest immers op het oog, dat al ziende zichzelf niet ziet; in deze toestand zou het daardoor niet in de mens opkomen naar iets anders te zoeken dan zintuiglijke genietingen en niet naar geestelijke zingeving en zelfverwerkelijking (zie aldaar).
Om toch de mens te richten op de geestelijke zin van dit stoffelijke bestaan, zijn er bij de menselijke geest op aarde drie soorten geesten in de geestelijke wereld die de mens begeleiden op zijn pad door dit tijdelijke bestaan. Het betreft: begeleiders (ook wel gidsen genoemd), Gods engelen en Gods heilige geest. Afhankelijk van het onderwerp is één van hen bij de mens op aarde aanwezig.
- Begeleiders (of gidsen) zijn familieleden of vrienden die thuis zijn gebleven en die de mens op aarde vanuit de geestelijke wereld begeleiden als het gaat om alledaagse aangelegenheden.
- Gods engelen - en in het bijzonder de persoonlijke beschermengel - begeleiden de mens als het gaat om het persoonlijke karma; zij trachten de mens op die weg te houden waarop zoveel mogelijk het uitgestippelde karma kan worden verwerkt door het meemaken van bepaalde levenservaringen.
- Gods heilige geest begeleidt hen die te maken hebben met het karma van de mensheid.
Begeleiders, engelen en de heilige geest Gods werken op de mens in door ingevingen, invallen of voorgevoelens (zie aldaar) op te wekken: het in de ziel ingeven van die gedachten en gevoelens, die de mens op het pad houden van het verwerken van karma en van geestelijke ontwikkeling.
De Angel-saksische literatuur is niet eenduidig voor wat betreft het toekennen van de betekenis van woorden; zonder veel bedenkingen worden aan woorden andere of meerdere betekenissen gehecht. Dat geldt ook voor het onderscheid tussen 'begeleiders' en 'engelen'. Beide worden door elkaar gehaald alsof zij min of meer hetzelfde zijn, wat echter niet het geval is.
Gods engelen zijn de gedachten, gevoelens en wilsbesluiten van God die een zelfstandige vorm hebben gekregen en in de vorm van een geestgedaante deze gedachten, gevoelens en besluiten aan de menselijke geest overbrengen... juist om ervoor te zorgen dat de mens zich ontwikkelt tot díe toestand, waar de mens naar onderweg is: Gods godenkind te zijn! Gods engelen hebben een beperkte zelfstandigheid, Gods godenkinderen verwerven in hun volwassen toestand ten slotte de zelfstandigheid van God, die hun vadermoeder is.
Gods engelen zijn de vorm waarin God zich al denkend en voelend met de mensheid bezighoudt. Zij kennen een vaste, onderlinge rangorde:
| waarnemen/willen | denken | voelen |
| Ofanim | Cherubim | Serafim |
| Krachten | Heerschappijen | Machten |
| Engelenvorsten | Aartsengelen | Beschermengelen |
terug naar de woordenlijst B
^