De innerlijke stem van de menselijke geest


Vrijwel alle godsdiensten en veel filosofische richtingen maken bij de mens een onderscheid naar lichaam, ziel en geest. Door tegenwoordige hersenwetenschappers wordt dit onderscheid verworpen en zij trachten alle menselijke eigenschappen alleen vanuit de werkzaamheid van de hersenen te verklaren; iets onstoffelijks zoals geest en ziel kan volgens hen niet bestaan. Zij beperken zich tot één helft van de schepping, de stoffelijke en van de andere helft, de geestelijke, nemen zij zonder enig onderzoek aan dat dat louter verbeelding is; hun oordeel is 'dat het tussen de oren zit'. Dit eenzijdige oordeel kan niet anders dan als onwetenschappelijk worden gekenmerkt.
Ook het verschijnsel van de 'innerlijke stem' verklaren zij als een werkzaamheid van het hersencentrum, dat naar de ontdekker ervan het Gebied van Wernicke wordt genoemd; dat gebied ligt iets boven het linker oor in de hersenschors. Dit is het sensorische gehoorscentrum, waar de betekenis van woorden ligt opgeslagen in de hersenschors. Volgens hen zou de innerlijke stem op die plaats moeten klinken, in de 'ruimte' boven het linker oor, beperkt tot het gebied van Wernicke, in de schors.

Als je je echter tot jezelf inkeert om voor innerlijke overwegingen bij jezelf te rade te gaan of voor een gebed, doe je de onmiskenbare ervaring op dat de innerlijke stem zich in de ruimte van je voorhoofd bevindt, in het midden net boven je ogen, achter de plaats van de neuswortel tussen de wenkbrauwen. Daar bevinden zich de z.g.n. prefrontale hersenkwabben, waar volgens diezelfde wetenschappers overdenkingen en doorvoelingen plaatsvinden, en bewust besluiten worden genomen.

Iedere mens die in stilte tot zichzelf inkeert, ervaart op die plaats in de 'ruimte' van het voorhoofd aanwezig te zijn, bewust van zichzelf als de persoon, de menselijke geest. In die 'ruimte' in het innerlijk van jezelf als de menselijke geest, wordt je innerlijke stem met je geestesoor gehoord als een gevolg van de innerlijke werkzaamheid met je geestelijke vermogens, waarmee jij als de menselijke geest in jezelf werkzaam bent.
Uit het geestelijke deel van je geheugen herinner je je bijvoorbeeld een bepaalde gebeurtenis door die waar te nemen (1) en neem je die in jezelf op om die te overdenken en te doorvoelen (2). Tijdens die werkzaamheid vorm je er gedachten en gevoelens over, in jezelf en die gaan met de erbij behorende woorden uit je moedertaal gepaard. Die gedachten en gevoelens verwoordende werkzaamheid neem je als menselijke geest in jezelf waar met je geestesoor... en dat is de oorzaak van je eigen, innerlijke stem.
De gedachten en gevoelens die je over dat onderwerp hebt gevormd, bewaar je daarna weer in je geheugen (3).

Door je tot jezelf in te keren en bewust naar je eigen innerlijke stem te luisteren terwijl je een bepaald onderwerp overdenkt en doorvoelt - tijdens een overdenking of gebed - word je je onmiddelijk bewust van jezelf als de werkzame geest. Door die inkeer ben je rechtstreeks verbonden met de werkzaamheid van je eigen geestelijke vermogens. Dit besef van je eigen geestelijke werkzaamheid leidt tot een onmiddelijke zelfbewustwording als zijnde de menselijke geest.


terug naar de woordenlijst S

terug naar het weblog







^