lotsaanvaarding
Het tijdelijke bestaan op aarde is een leerschool, waarin de tijd een stroom van leerzame gebeurtenissen is, die vanuit de onbekende toekomst op de geest toekomt als wederwaardigheden, en als de levensbestemming. Deze leerzame gebeurtenissen en omstandigheden op aarde kunnen vóór de geboorte bewust worden gekozen, doordat de geest in de geestelijke wereld zich bewust is geworden welke persoonlijke tekortkomingen ter hand moeten worden genomen en welke persoonlijke kwetsingen weer aan anderen moeten worden goedgemaakt. Doordat tekortkomingen en kwetsingen de goddelijke orde van de schepping verstoren, remmen zij de geest op de levensweg, de ontwikkelingsweg van zelfverwerkelijking en hereniging.
Vanuit de geestelijke wereld heeft de geest zichzelf ertoe bestemd een bepaald lot te ondergaan en bepaalde leerzame gebeurtenissen mee te maken. In het tijdelijke bestaan echter is de geest door de onbewuste vereenzelviging ermee, zich niet meer bewust van zichzelf als geest en van de geestelijke betekenis, die alle gebeurtenissen en wederwaardigheden hebben. Deze onbewustheid is noodzakelijk, omdat de geest anders niet meer de persoonlijke vrijheid bezit om volkomen zelfstandig en uit eigen, vrije keuze, bepaalde besluiten te nemen en uit te voeren. Als de geest al zou weten wat alles wat gebeurt voor betekenis heeft, dan is door die voorkennis de keuze die moet worden gemaakt niet moeilijk en niet meer volkomen vrij. De grootste geestelijke groei naar zelfstandigheid wordt echter bereikt door de geest in dit bestaan - schijnbaar - geheel aan zichzelf over te laten in een toestand van onwetendheid en daardoor zelfstandig beslissingen te laten nemen.
Door die onwetendheid van de geestelijke zin van het stoffelijke bestaan, is de geest zich niet bewust van de eeuwigheidswaarde die álle ervaringen en wederwaardigheden hebben. Door de noodzaak staande te blijven temidden van de druk die de tijd als stroom van gebeurtenissen op de geest uitoefent, wordt de menselijke geest ertoe aangezet de eigen geestelijke vermogens bewust en beheerst te gebruiken, en dat betekent een verrijking van de geest die eeuwig zijn waarde behoudt. Door weer in het reine te komen met bepaalde medemensen door goede daden te doen, worden remmingen die op de levensweg bestaan, opgeheven.
Als dit door onbewustheid van de samenhangen in Gods schepping niet zo wordt gezien, dan kan het tijdelijke bestaan door de onwetende geest als een aaneenschakeling van zinloze wederwaardigheden worden ervaren, doordat alle inspanningen uiteindelijk met de dood eindigen en daardoor nutteloos lijken. Vanuit de levensbeschouwing die samenhangt met de onbewuste vereenzelviging, is het haast onmogelijk het lot te aanvaarden als iets, wat een bepaalde zin zou hebben.
Vanuit het inzicht dat samenhangt met de geesteswetenschappen of vanuit het geloof dat samenhangt met een godsdienstige geestesgesteldheid, wordt het tijdelijke bestaan gezien in het licht van de eeuwigheid. Daardoor groeit het vertrouwen dat niets voor niets gebeurt en alle gebeurtenissen en ervaringen een diepere, geestelijke betekenis hebben. Daardoor kan het lot worden aanvaard als tijdelijke ervaringen, die onafwendbaar met de persoon en met de geestelijke groei van de persoon, samenhangen. Hoe onbegrijpelijk de loop van het lot vaak ook is en hoe onnavolgbaar Gods wegen ook zijn, alles wat gebeurt heeft een bepaalde betekenis en betekent uiteindelijk een verrijking voor het eeuwige leven.
terug naar de woordenlijst L
^