zelfstandigheid
Het woord 'zelfstandigheid' duidt de toestand aan, waarin de geest in staat is gebleken 'zelf-staande' te blijven in de tijd als stroom van gebeurtenissen. Door geestelijke ontwikkeling kan de geest in zichzelf een kracht opbouwen, waardoor die weerstand kan bieden aan de overweldigende kracht die bij tijd en wijle kan optreden door die stroom van gebeurtenissen.
De geest blijft zelfstandig zolang die bij zichzelf blijft. De geest blijft bij zichzelf door vertrouwen te blijven houden in zichzelf als de vermogende levenskracht en vast te blijven houden aan de eigen levensbeschouwing en wereldbeschouwing. Door het leven en de wereld te blijven zien in het licht van de eeuwigheid, blijft het besef behouden dat alle gebeurtenissen voorbijgaande levenslessen zijn die geestelijke groei als doel hebben; en door zich van zichzelf bewust te blijven als de geest, die een bewust en beheerst gebruik kan maken van de eigen vermogens, blijft het vertrouwen behouden uiteindelijk al die gebeurtenissen te kunnen verwerken, de lessen te kunnen leren en de moeilijkheden te boven te kunnen komen.
Zolang de geest bij zichzelf blijft en daardoor vasthoudt aan het zelfbesef en aan de eigen levens- en wereldbeschouwing, kan die staande blijven temidden van de wederwaardigheden van het dagelijkse bestaan en zo de toestand in de hand houden. Zodra de geest aandacht en toewijding laat opgaan in de omstandigheden en zo zichzelf erin verliest, wordt die een speelbal van de gebeurtenissen, waardoor zij de overhand kunnen krijgen en de geest de zelfstandigheid verliest.
Bij zichzelf kunnen blijven betekent vast kunnen houden aan de eigen innerlijke orde van het geestelijke zelfbesef en van de levens- en wereldbeschouwing; het geestelijke zelfbesef verliezen betekent overgaan in de wanorde en ongewisheden van de dagelijkse gebeurtenissen en er door worden beheerst en meegesleept.
De moeilijkheid van het stoffelijke bestaan als leerschool voor de geest is echter, dat de gebeurtenissen in dit bestaan veel werkelijker lijken te zijn dan wat er in de éigen bínnenwereld gebeurt en in zichzelf als géést. De moeilijkheid is om te leren in te zien, dat het doel van de zichtbare, stoffelijke wereld juist die onzichtbare, menselijke geest zélf is. Dat onzichtbare lijkt onwerkelijk te zijn, maar het is allesbepalend! De geest is als levenskracht de kern van het bestaan en het doel ervan is de zelfstandigheid van die levenskracht, de menselijke geest, door geestelijke groei die wordt bewerkstelligd door de gebeurtenissen te verwerken.
terug naar de woordenlijst Z
^