zelfvergeting
Zelfvergeting ontstaat door de toestand van onbewuste vereenzelviging met het tijdelijke bestaan, waardoor er geen sprake meer is van zelfbewustzijn en de geest zichzelf als het ware is vergeten, wat letterlijk betekent: zichzelf is kwijtgeraakt. De geest heeft dan geen weet meer van zichzelf en van de eigen, geestelijke werkzaamheid. Het innerlijk is voor de geest een leegte geworden. Door het ontbreken van zelfbesef, ontstaan door de geestestoestand van onbewuste vereenzelviging met dit bestaan (zie aldaar), vloeien aandacht en toewijding weg uit zichzelf en gaan in de omgeving op. Die lijkt daardoor het enige te zijn, wat er is.
terug naar de woordenlijst Z
^