verwerkingsvermogen
Het verwerkingsvermogen is het vermogen van de geest om door gebeurtenissen waar te nemen, ze te overdenken en te doorvoelen en er dan iets mee te willen doen, uiterlijke gebeurtenissen beheerst te verwerken tot persoonlijke ervaringen. Door de verwerking lukt het de éigen houding tegenover onverwerkte of nieuwe gebeurtenissen zodanig om te vormen, dat zij kunnen worden aanvaard.
Gebeurtenissen en ook onaangename, kwetsende gebeurtenissen zijn feiten en kunnen niet worden veranderd; veranderen kan alleen de geest zichzelf door de eigen vormbaarheid, plooibaarheid. Alleen de geest zelf kan leren de kijk op de dingen te veranderen, te verruimen en ... de betekenis van alles wat gebeurt, te leren zien in het licht van de eeuwigheid. Daardoor kan het komen tot lotsaanvaarding, kunnen die gebeurtenissen worden verwerkt tot levenservaringen en ten slotte worden losgelaten. Daardoor wordt ook beseft dat alles, wat in het tijdelijke bestaan gebeurt, tijdelijk is. Er komen ook weer andere tijden.
Zelfs de meest ingrijpende en onaangename gebeurtenissen krijgen betekenis als wordt beseft, dat alle levenservaringen de eigen geestelijke groei als doel hebben. Als de betekenis die levenservaringen hebben nú niet wordt gezien, dan wordt dat wel duidelijk als zij bij de naschouw na het overlijden vanuit de geestelijke wereld worden bezien. Zij worden dan samen met de geestelijke begeleiders in liefde beoordeeld en de geestelijke zin ervan wordt besproken.
Voor wie dit door onwetendheid en ongeloof - veroorzaakt door de onbewuste vereenzelviging met dit bestaan - niet zo kan zien, zijn alle wederwaardigheden die de geest in dit tijdelijke bestaan kunnen treffen, zinloze rampen, die in feite onaanvaardbaar zijn en daardoor niet te begrijpen en niet te verwerken.
Gebeurtenissen kunnen pas worden verwerkt, als ze eerst tot de geest zijn toegelaten door ze waar te nemen en zich er zo bewust van te worden - wat bij ingrijpende ervaringen op weerstand kan stuiten. Zijn ze door nauwkeurig waar te nemen met de geest verbonden, dan kunnen ze verstandelijk worden getoetst met het denken, waardoor er inzicht kan worden verkregen in de betekenis ervan en er een redelijk oordeel over kan worden gevormd. Door gebeurtenissen zodanig tot zich toe te laten dat er ook een gevoel door wordt opgewekt, kan de geest er een gevoelsoordeel over vormen. Aan die oordelen kan een bepaald besluit worden verbonden, dat met de wilskracht kan worden uitgevoerd door middel van een daarop aansluitende uitspraak of handeling. De hele gebeurtenis samen met de eigen houding er tegenover, wordt als levenservaring in het geheugen vastgelegd.Iets verwerken wordt gedaan door een bepaalde, bijvoorbeeld kwetsende gebeurtenis op deze wijze zo lang te overdenken en te doorvoelen, tot alle aanzichten ervan begripsmatig én gevoelsmatig zijn benaderd, behandeld en zo weer opnieuw zijn beleefd. Verwerking geschiedt door geleidelijke herbelevingen. Stap voor stap wordt de angst of boosheid bewust gemaakt en opnieuw beleefd, en daardoor verbonden met het heden. Door beoordeling ervan in het heden ebt de spanning langzaam weg, wat lang kan duren. Door de verwerking ontstaat er tenslotte overeenstemming met de overige gedachten en gevoelens en pas dan kunnen die ervaringen worden losgelaten.
Sommige ervaringen kunnen zo overweldigend zijn geweest, dat bij de verwerking ervan deskundige begeleiding nodig is.
Klik hier voor het verslag van een wetenschappelijk onderzoek, waaruit blijkt dan denken en voelen sámen van belang zijn om een evenwichtige verwerking, aanvaarding en besluitvorming tot stand te brengen.
Een gebeurtenis is begripsmatig verwerkt, als niet meer de aandrang wordt gevoeld erover te denken of te praten en de oorzaak van de moeilijkheden of een bepaald vraagstuk in een kort oordeel kan worden samengevat. De geest is dan in staat het betrekkelijke ervan in te zien en het onderwerp te beschouwen, zonder dat het de geest wat aandoet. Gevoelsmatig is iets verwerkt, als de geest ertoe is gekomen een bepaalde gebeurtenis te aanvaarden door niet meer in opstand te komen tegen de onvermijdelijkheid van bepaalde gebeurtenissen. Iets is verwerkt als er bijvoorbeeld begrip is gekomen voor en er kan worden meegeleefd met de persoonlijke achtergronden van degene, die de oorzaak was van de ervaren kwetsingen en de geest erin is geslaagd de daardoor ontstane boosheid op te heffen door vergevingsgezindheid. Om dat te bereiken moet de geest leren 'bij zichzelf te blijven', pas dan kan de innerlijke, gevoelsmatige band met de ander worden verbroken.
Iets is verwerkt als wordt gevoeld dat de noodzaak van bewerking met de vermogens ophoudt te bestaan, als er geen nieuwe gezichtspunten, verbanden, gedachten of gevoelens meer ontstaan door bezinning op de kwetsende gebeurtenis. Die is dan uitgeput en verdwijnt langzaam maar zeker naar het geheugen, zonder dat de behoefte wordt gevoeld zich er verder nog mee bezig te houden. Iets is verwerkt wanneer de toestand is ingetreden, dat het onderwerp niet meer de aandacht trekt of opwinding veroorzaakt als er zelf de aandacht op wordt gevestigd. De geest beheerst de inhouden van de ziel, als daar geen onderwerpen meer in zijn die de geest uit het evenwicht kunnen brengen of boos kunnen maken. Het is rustig geworden in het hart als de inhouden van de ziel door verwerking ervan zijn geplaatst in een geordend geheel van overige levenservaringen en ze kunnen worden gezien in het licht van de eeuwigheid.
Is daarentegen een onderwerp nog niet voldoende verwerkt, dan blijft het steeds min of meer vaag op de rand van het bewustzijnsveld aanwezig, waar het door de ermee verbonden wanorde innerlijke onrust veroorzaakt. Het blijft dan steeds weer de aandacht trekken, al naar de gevoelswaarde ervan of de verstandelijke noodzaak, het vraagstuk tot een oplossing te brengen. Zolang bepaalde gebeurtenissen onverwerkt blijven, is de herinnering eraan in staat het gemoed te ontstemmen en de geest weer in dezelfde ongunstige gemoedstoestand als vroeger terug te brengen. Die gebeurtenissen kunnen dan niet worden losgelaten, de geest blijft ermee zitten.
Het Griekse woord 'trauma' dat wordt gebruikt om een bepaalde ervaring mee aan te duiden, betekent: kwetsing, verwonding.
Het woord 'veerkracht' is een beeldspraak. Een veer kan worden 'belast' met een gewicht, waardoor de veer weerstand moet bieden tegen de 'belasting'. Door een behandeling kan het belastende gewicht worden weggenomen, waarna de veer door zijn veerkracht weer 'terugveert' en zo zichzelf wordt, bevrijd van de belasting.
terug naar de woordenlijst V
^