vrouwelijkheid
De geest is een geheel van met elkaar samenhangende en elkaar aanvullende mannelijke en vrouwelijke vermogens, waarmee de geest binnen zichzelf als de bolvormige wolk van licht en warmte werkzaam is. Daarnaast doen zich aan het geestesoog zowel op aarde als in de geestelijke wereld mannelijke en vrouwelijke geesten voor. De vrouwelijkheid van een vrouwelijke geest wordt bepaald door de volgorde in het verloop van de geestelijke werkzaamheid, te weten: waarnemen, voelen, denken, willen. De nadruk valt op het voelen. Wat door een vrouwelijke geest wordt waargenomen, beïnvloedt daardoor eerst de gemoedsgesteldheid en laat een gevoelsoordeel ontstaan.
De nadruk op het voelen werkt door in het vermogen dat ermee overeenkomt, het waarnemen, dat ook een ontvankelijk vermogen is. Daardoor wordt in de ontwikkelde toestand vrouwelijkheid gekenmerkt door de zin voor schoonheid en door liefde.
In het verloop van de geestelijke werkzaamheid van de vrouwelijke geest zijn er eerst twee ontvankelijke, vormbare vermogens (waarnemen en voelen) en dan twee zelfvormende, doordringende vermogens (denken en willen). Doordat zij op elkaar volgen, versterken de overeenkomende vermogens elkaars werking. Dat heeft tot gevolg dat ervaringen een diepere gevoelsindruk maken en dat het gedrag en de gezichtsuitdrukking levendiger is dan bij de mannelijke geest. De werkzaamheid van de vrouwelijke geest kent grotere pieken en dalen, waardoor het eerder tot uitspraken en handelingen komt - vooral op persoonlijk gebied - maar het innerlijke evenwicht ook makkelijker kan worden verstoord. De gemoedstoestand wordt makkelijker 'ontroerd'.
Bij de richting van de geestelijke werkzaamheid valt de nadruk op de ingekeerde instelling. De ingekeerde instelling en de beide ontvankelijke vermogens werken vanuit de geest door de geestgedaante heen op het lichaam in en geven daardoor aan het vrouwelijke geslachtsorgaan de ingekeerde vorm die het heeft (zie ook: geslacht).
Vanuit het waarnemen en het voelen heeft de vrouwelijke geest de neiging het lichaam te zien als een voorwerp waarvan de schoonheid moet worden verhoogd en dat goed moet worden verzorgd. Het lichaam wordt gezien als een doel op zichzelf.
Het woord 'vrouw' hangt samen met het Middel-Nederlandse 'vrouwe', met de betekenis: 'zij, die vooraan gaat' en dit hangt weer samen met het woord 'heer' als: 'hij, die vooraan gaat'.
Zie ook: mannelijkheid
terug naar de woordenlijst V
^