Dr. Annine van der Meer - De Eeuwige Moeder ontsluiert zich
De Eeuwige Moeder ontsluiert zich, in Theosofia, augustus 2011, nr. 3, jaargang 112De eeuwige Moeder ontsluiert zich, een kennismaking in theorie en praktijk. Artikel ter voorbereiding van en voorafgaand aan het najaarsweekend op 8 en 9 okt 2011, dat zal plaatsvinden in de Annie Besant Hall in Naarden.
Als eerste komt Dr. Annine van der Meer aan het woord in het programma op zaterdag. De titel van de eerste dag van de najaarsconferentie luidt: Blavatsky, grondlegster van Theosofia en dochter van Sophia. De onsluiering van Wijsheid in haar kinderen, die op eigen wijze wijs worden.
Laat ik me eerst aan u voorstellen: mijn voornaam is Annine en ik ben vernoemd naar mijn twee grootmoeders van moeders- en vaderkant; de ene heette Anna en de andere Ine. Ik ben een wetenschapper met drie specialismes of bijzondere liefdes.
De godsdiensthistorie, gnosis en het vroege jodendom
Als eerste ben ik een godsdiensthistoricus die een academisch leven lang de gnosis en de gnostisch-christelijke Vrouwe Wijsheid of Sophia bestudeerde. Van het een kwam het ander, want de gnostische Sophia bleek een mystieke (verborgen) en esoterische (innerlijke) kant te hebben, die het oerchristendom als zodanig inkleurt en die geworteld blijkt in tempeltradities van het joodse christendom en het oude jodendom. De gnostisch-christelijke Sophia is mijn eerste grote liefde. Wat aanvankelijk een academische liefde was, werd een liefde voor het leven...
Er loopt een lijn van Sophia naar Maria, want Maria draagt in het westerse en oosterse orthodoxe christendom tal van Sophiale symbolen; je vindt de Sophiale verbinding zowel in de woordtaal (Akathistos hymne van Litanie van Loreto) als in de beeldtaal en iconografie.
Sophia werd in het oude jodendom als partner van de Allerhoogste en als Moeder van de Heer (hun beider zoon) gezien; Maria was in de christelijke theologie aanvankelijk niet meer dan de aardse moeder van de goddelijke Zoon, maar nam als Godsmoeder (theotokos) en Panagia (alheilige Moeder) steeds meer goddelijke allures aan.
Omwille van de Sophiale en Mariale iconografie en universele symbooltaal van het goddelijk vrouwelijke moest ik me begeven in de kunstgeschiedenis en de vergelijkende symboolkunde van godinnen van oost en west. Toen ging er letterlijk een wereld van samenhangende symbolen voor mij open. Ik ontdekte een oeroud en consistent samenhangend symboolsysteem van het goddelijk vrouwelijke.
Ik ontdekte dat achter de joodse Sophia verder terug in de tijd de Eeuwige Grote Moeder staat. Zij is mijn tweede grote liefde geworden. Zij manifesteert zich o.a. in India in Maha Devi, in Tibet en China als Tara en Quan Yin, in Egypte in Isis; zij manifesteert zich in het joden- en christendom in Sophia en in haar verguisde dochter Eva die bewustzijn brengt, en in de Maria's: de moeder van Jezus en zijn partner Maria Magdalena, die kennis van het Al brengt.
Matriarchaat
Bij deze pionierende zoektocht terug in de tijd stuitte ik op een nieuwe sociale en interdiscipliniare studie: de matriarchaatstudie. Via o.a. archeologie, kunstgeschiedenis en ook het (neo)jungiaans gedachtengoed over de bewustzijnsontwikkelling van de mens, wordt nieuw licht geworpen op vergeten aspecten van ons man-vrouwelijke, collectieve verleden.
Op dit moment maak ik deel uit van een internationaal netwerk van 'goddess scholars' die bijeenkomen op congressen en die publiceren. Godinculturen zijn veelal matriarchaten (egalitaire culturen, societies of peace) waar het vrouwelijke in partnerschap met het mannelijke wordt gerespecteerd.
Moeder aarde wordt als goddelijk ervaren en manifesteert zich overal op aarde in andere aardse gedaantes als de berg, de boom en de bron. Aarde is verbonden met Kosmos en daarom hebben de aarde-religies een duidelijke kosmische dimensie. Men weet zich verbonden met de bron en de baarmoeder van het heelal en voelt zich veilig en gedragen.
Kosmologie en mythes van de Vader en de Moeder
Tijdens deze tweede 'love-affair' ontdekte ik hoe er in de kosmologieën en mythes van de mensheid aan het begin van de evolutie een vrouwe stond, een Moeder. Zij werkte samen met de Vader en samen waren zij ieder in hun eigen rol de motor achter de ontvouwing van Bewustzijn die Evolutie heet. Ook ontdekte ik hoe die Moeder door vele culturen in haar kosmische gewaad ervaren was en rond Haar een samenhangend en mondiaal gekend symboolsysteem, een beeldtaal, was opgebouwd.
Zij is op aarde afgedaald en manifesteert in haar aardse gewaad ook vele overeenkomsten. Alleen haar naam verschilt overal: zij heeft er wel duizend. Een van die namen is Isis, die in Egypte bekend stond als de godin met de duizend namen. Bij de joden heette de Moeder en de echtgenote van God Chokma, Sophia of Wijsheid. Ook zij heeft in de gnostische teksten wel duizend namen, alleen worden die in de wetenschap uiteengerafeld; men ziet niet dat het allerlei verschillende functies van de ene Kosmische en Aardse Moeder van het Begin is, de Sophia, de Oerwijsheid.
De esoterie en de Ziel [in geestkunde 'geest']
Tot slot wil ik mijn derde en oudste liefde met u delen. Naast godsdiensthistoricus en matriarchaatonderzoeker ben ik ten diepste esotericus. Ik heb ontdekt dat er in wezen geen groot verschil zit tussen de laatste twee. Want in matriarchaten draait het om de ziel, de bezieling en de verbinding met de aarde. Ik ga ervan uit dat de goddelijke Wijsheid de mensheid collectief leidt [Sjechinah] op het pad naar volledig en geïndividualiseerd Bewust Zijn. Bewust Zijn is: je bewust te zijn van je Ziel.
Dat is iets, wat de oude moeders ('mater': moeder) van het begin ('archè': oudheid), die leidsters der mensheid, wisten en waar ze mee werkten. Matri-archaten (mater en archè) zijn culturen waar de moeders centraal staan. Het zijn culturen waarin men werkt(e) vanuit het bewust zijn een ziel [geest] te zijn, die op aarde op doorreis is. Voor mij is Wijsheid Bewust Zijn in manifestatie. Ik leef om Bewust te Worden van Bewust Zijn, de Moeder van het Al, onze Eeuwige Moeder.
De weg van Onbewust Zijn
De weg die Bewust Zijn in manifestatie kiest om Bewust te Worden van het Eeuwige Mysterie dat zij samen met de Vader in het Eeuwige vormt, loopt voor een deel van ons collectieve en historische pad via On-Bewust Zijn. Aan het eind gekomen van een lange periode van onderdrukking en manipulatie zijn wij als mensheid tijdelijk de verbinding met het grote geheel verloren. Onze Eeuwige Moeder heeft ons tijdelijk even losgelaten om ons de eerste zelfstandige puberale stappen te laten zetten, maar ze heeft ons niet uit haar oog en hart verloren.
De puberale verzetshouding
In onze puberale fase hebben wij als mensheid het goddelijk vrouwelijke, dat in patriarchale tijden juist voor de verbinding tussen hemelen en aarde zorgt, buiten de deur gezet, met alle gevolgen vandien. Daardoor is de band met het Eeuwige in diens vaderaspect ook losser geworden en bij sommigen verdwenen. De mensheid is ontheemd en verweesd geraakt, de aarde is uitgedroogd, de wateren en de lucht zijn vervuild. Sommige mensen zijn even hard en agressief geworden als de versteende steden en woestijnen om hen heen.
De ondergrondse cultuurstroom
Als matriarchaatonderzoeker en esotericus ga ik ervan uit dat er een lange wijsheidstraditie is die naarmate de tijden patriarchaliseerden en materialiseerden ondergronds moest gaan en in het geheim moest worden overgeleverd. Er was en bleef licht in de duisternis. Aan het eind van die donkere tunnel staat dan een illustere dochter van Wijsheid die in de Victoriaanse mannenmaatschappij waarin zij leeft, spreekt vanuit haar eigen innerlijke wijsheid, die zij - in dienst staand van de bemiddelende functie van het goddelijk vrouwelijke - doorgeeft, zoals zovele orakelende en sjamaniserende priesteressen uit de oude wijsheidstraditie vóór haar: ik spreek over Helena Petrovna Blavatsky.
Als dochter van Sophia legt zij en na haar Annie Besant en Alice Baily, de grondslag voor haar androgyne en manvrouwelijke kind, haar zoon-dochter Theo-Sofia - en die andere tak aan de bloeiende boom van Wijsheid: de Anthropos-Sofia. Zij legt een belangrijke grondslag voor het spirituele bewustzijn van de Nieuwe Tijd waarin wij nu leven.
Daarmee heeft zij het zich ontwikkelende Bewust Zijn van de mensheid een grote dienst gedaan. Zij heeft opnieuw de evolutie van de ziel [geest] centraal gesteld, reïncarnatie wordt een hernieuwd thema. De grondlegsters van Theo-Sofia staan in een moederlijke, ja sacraal-matriarchale traditie. Zij moederen over ons zieleheil... Zoals op de achtergrond de Moeder der moeders Vrouwe Wijsheid of Sophia dat doet in het grote geheel...
Het is mijn vaste overtuiging dat de Sophia, de Moeder van het Al en ons allen, zich op dit moment aan het ontsluieren is, in de wereld en in ons. Er zijn vele tekenen die daarop wijzen; neem b.v. alleen al de groene beweging die opkomt voor Moeder Aarde. Wijsheid denkt inclusief en werkt organisch, procesmatig en wholistisch. Zij staat aan de drempel van een nieuwe wereld van vernieuwd en verruimd Bewust Zijn. Haar wens is om zich opnieuw bekend en bemind te maken, en ons een boekje open te doen over de potentie van onze ziel [geest].
Laat u door Haar inspireren en bezielen... Dan kan Zij zich aan u ontsluieren...
terug naar God als man en vrouw
^