In lood uitgevoerde boekjes uit een grot aan het Meer van Galilea

met beschrijvingen en afbeeldingen van Jezus' leer
aan het begin van de verspreiding ervan

Voorbericht: als er heden vervalsingen van een bepaald voorwerp zijn, dan moeten er in het verleden ook - toen waardevol geachte - originelen zijn geweest als voorbeelden, die later zijn nagemaakt. Als daarbij afbeeldingen en teksten overeen blijven komen met wat in de Oudheid gangbaar was, dan is het wezenlijke van die teksten of voorwerpen behouden gebleven, ondanks dat het vervalsingen zijn.
Dat geldt bijvoorbeeld voor de diepere betekenis van Èlohîm ('vader-moeder') en Jahweh ('moeder-vader') en de tekst van Genesis 1:26-27 - "God schiep de mens naar zijn beeld als man en vrouw"; maar ook voor het gelijkbenige kruis en het achtbenige als zonnewiel, en de betekenis van de menorah als de levensboom. En door de hele Tenach heen wordt de komst van de Messias voorspeld.
Dit in verband met de in dit artikel beschreven loden boekjes.

1. Tweeduizend jaar oud boekje onthult geheimen:
"Jezus Christus wilde eigenlijk geen nieuwe godsdienst stichten."
[en: Jezus aanbad God als man en vrouw]
Het Nieuwsblad, vrijdag 2 december 2016

Ontdekking en onderzoek
Deskundigen komen met nieuwe onthullingen over een boekje van 2.000 jaar oud. De loden pagina's onthullen het allereerste portret van Jezus Christus en vermelden de allereerste keer zijn naam; maar belangwekkender is het achterliggende verhaal:
- de profeet wilde geen nieuwe godsdienst in zijn naam oprichten, hij wilde een oude Hebreeuwse geloofsrichting in ere herstellen.

Het boekje bestaat uit een aantal loden pagina's, die bijeen worden gehouden door drie ringen. Het werd in 2005 teruggevonden in Jordanië door een Bedoeïen, al is niet helemaal duidelijk hoe hij eraan is gekomen. Volgens sommige bronnen was het een erfenis van zijn grootvader, volgens andere ontdekte hij het na de overstroming van een grot.
De codex - een verzameling van handgeschreven teksten - kwam in handen van het Britse archeologen echtpaar David en Jennifer Elkington. Zij strijden er sindsdien voor om het belangrijke, historische document te laten beschermen. Sinds de ontdekking in 2011 wereldkundig werd gemaakt door de BBC, voeren evangelische christenen namelijk een campagne om het als vals te laten bestempelen.

Foto David Elkington [bladzijde met een afbeelding van de Levensboom]
Meegenomen door vroege christenen die na het jaar 70 Jeruzalem ontvluchtten

Met de onderzoeksresultaten van Roger Webb en Chris Jeynes van de University of Surrey halen de Elkingtons nu een eerste slag in huis. Uit een vertaling van de inscripties en een analyse van het materiaal blijkt namelijk, dat het document minstens 2.000 jaar oud moet zijn, dus waarschijnlijk dateert uit de tijd toen Jezus Christus nog leefde. Vermoedelijk werd het meegenomen door vroege christenen, die rond 70 na Christus uit Jeruzalem naar Jordanië vluchtten.

Beschrijving
- Het boek zou het allereerste portret van Jezus Christus tonen, alsook als de eerste schriftelijke vermeldingen van zijn naam. Ook de namen van de apostelen Petrus, Johannes en Jakobus staan in het lood gegraveerd.
- Maar buiten de authenticiteit van de codex, valt er ook heel wat uit te leren over Jezus Christus zelf. En hoewel de teksten niets vermelden dat niet in lijn ligt met de overlevering uit het Oude en Nieuwe Testament, toch komen er enkele opmerkelijke bijzonderheden naar boven. Details die orthodoxe christenen, die strikt in de leer zijn, mogelijk niet zinnen.
- Jezus Christus aanbad een God die zowel man als vrouw was.
Volgens David Elkington zou het boek namelijk suggereren dat Jezus Christus deel uitmaakte van een religieuze geloofsrichting, die 1.000 jaar eerder ontstond onder koning David, vermeld in de Hebreeuwse Bijbel als de tweede koning van Israël en Juda.
- David geloofde dat Gods ware gelaat zowel het gelaat van een man als dat van een vrouw is [Genesis 1:26-27]. Tijdens zijn leven zamelde hij geld in voor een tempel, die zijn zoon Salomo later zou bouwen. Bewijzen dat Jezus een aanhanger was van deze beweging, vindt Elkinton in de vermeldingen dat Jezus naast mannelijke apostelen ook belangrijke religieuze taken toevertrouwde aan vrouwen.
[zie hiervoor ook: Jakob Lorber en de Visioenen van Niklaus von Flüe].
- In de codex staat ook het verhaal van geldwisselaars die in de tempel veel te dure leningen afsluiten met arme gelovigen. Dat verhaal is ook terug te vinden in het Nieuwe Testament, maar de codex voegt daar nog een passage aan toe.
In die passage staat dat Jezus, na het verjagen van de geldwisselaars, de tempel ingaat om een 'nieuw verbond met God' te sluiten. Volgens Elkington is dit een aanwijzing dat het latere christendom volgens Jezus geen níeuwe godsdienst was, maar een poging om een oude religie weer tot leven in te wekken. [Dat is ook wat joodse profeten in het verloop van de eeuwen steeds maar weer moesten doen (Freek)]

Een afbeelding van de Levensboom uit het boekje. Aan de onderste takken hangen twee vruchten met 7 stippen: getal van een heilige wijsheid of leer.
Het boekje is bedekt met achtpuntige sterren, het zinnebeeld dat wijst op de komst van de messias én op het zonnewiel; hier wordt het zonnewiel met Jezus' leer verbonden (Freek).
Denk bij de levensboom ook aan Davids Psalm 1:1-3, waar het volgen van Gods aanwijzingen (woorden) met een gezonde boom wordt vergeleken.

Uitsnede uit genoemde bladzijde
Een achtpuntige ster met dunne stralen: licht, en met dikke stralen: warmte. Het is de ster van Jezus' geboorte en van het zonnewiel ✳︎, met het gelijkbenige kruis als grondvorm.
De stralende zon, Jezus, is in het midden. Denk aan Psalm 84:12:
"God is een zon en een schild.
Genade en glorie schenkt God,
zijn weldaden weigert Hij niet
aan wie oprecht hun weg gaan."
[wie zich houden aan Jezus' leer]

En uit de Bergrede Mattheüs 13:43 De rechtvaardigen zullen stralen als de zon in het Koninkrijk van hun Vader.

Bij opgravingen in Bethsaïda vonden archeologen de resten van een zaal, een thuissynagoge. De zaal had een keuken met een wijnkelder en lag naast het huis van een visser. In de zaal vonden zij een steen met een ±20 cm groot gelijkbenig kruis, ondiep ingegraveerd (daarom op de afbeelding verduidelijkt). Ook op potscherven werd het kruis gevonden.
Het is het oudste, christelijke kruis, uit dezelfde tijd als de loden boekjes.

Jezus' leerlingen gebruikten dit gelijkbenige kruis, met de zon in het midden, als een betekenisvol zinnebeeld voor zijn komst naar de aarde als leraar en voor zijn leer van het eeuwige leven.

Een kruis op een kerktoren van de oudste christelijke kerkgemeenschap, de Tewahedo-kerk in Ethiopië. Deze kerk zou zijn gesticht door de Ethiopische kamer-heer, die door Filippus werd onderwezen en gedoopt (Hand. 8:26-40). De kerk is eeuwenlang zelfstandig gebleven en heeft een eigen, rijk geïlus-treerde Bijbel, met daarin ook apocrieve boeken.
Tewahedo betekent: 'één in wezen', één-naturen-leer: in Jezus is Gods geest bij ons geweest (miafysitisme of monofysitisme)

———————

Bron van onderstaande artikelen: https://www.pansophia.nl/academie_pansophia/wp-content/uploads/2016/02/Loden-boekjes-op-het-Internet.pdf
en: http://www.annine-pansophia.nl/annine_van_der_meer/wp-content/uploads/De-70-loden-boekjes-De-grootste-boekvondst-sinds-de-Dode-Zee-Rollen-in-1947.pdf

2. Loden boekjes, even belangrijk als Dode Zeerollen
De Standaard, 31 maart 2011, auteur: Joeri Surdiacourt

Foto David Elkington

Brussel - Door een Jordaanse bedoeïen zijn loden boekjes gevonden die geschreven zijn vlak na de kruisiging van Christus. Ze kunnen een nieuw licht werpen op het leven, de kruisiging en de wederopstanding van Jezus Christus.

Van onze medewerker
In Jordanië zijn in totaal zeventig boekjes gevonden, die elk ongeveer vijftien loden bladzijden tellen. De 'codices', zoals ze worden genoemd, zouden net zo belangrijk kunnen zijn als de ontdekking van de Dode Zeerollen, de Joodse teksten die zijn gevonden in een Israëlische grot in 1947.

De loden boekjes zijn in het Hebreeuws geschreven door de eerste generatie christenen, vlak na de kruisiging van Jezus. Ze zouden ook symbolen bevatten die verwijzen naar de messias, zoals een kruis voor een leeg graf.
De codices zijn ontdekt door een Jordaanse bedoeïen in een afgelegen vallei in het noorden van Jordanië tussen 2005 en 2007. Volgens de Jordaanse overheid zou een andere bedoeïen de codices naar Israël hebben gesmokkeld. De Israëlische bedoeïen, Hassan Saeda, die de boekjes nu in handen heeft, beweert evenwel dat ze al meer dan honderd jaar familiebezit zijn.

David Elkington, een Britse egyptoloog, is een van de weinige mensen die de boekjes mocht inzien. Hij probeert ze veilig te stellen in een Jordaans museum. Volgens hem kan deze ontdekking van enorm belang zijn voor de christelijke geschiedenis. "Het is een adembenemende gedachte dat we objecten vasthouden die ook door de eerste generatie christenen werden vastgehouden."
De Jordaanse overheid meldt dat ze ernaar streeft de relieken terug te krijgen van Israël.

3. Theartserver
Vroeg-christelijke loden boekjes ontdekt in Jordanië
Jordaanse bedoeïenen hebben een vijftal jaren geleden in een afgelegen vallei in het noorden van Jordanië een zeventigtal loden boekjes ontdekt waarvan de inhoud wel eens even belangrijk zou kunnen zijn als de in 1947 gevonden Dode Zeerollen. De loden boekjes, die zich nu in Israël bevinden, zouden geschreven zijn in de periode die volgde op de kruisiging van Jezus Christus.
- Het geheel bevat niet alleen Hebreeuwse tekst, in code geschreven, maar ook symbolen die verwijzen naar de messias; ondermeer een kruis bij een lege graftombe viel op.

Het probleem met de vondst is dat men niet exact weet door wie en waar de codices werden gevonden en dat de opgraving niet gebeurde door of in het bijzijn van archeologen, zodat vervalsingen niet uit te sluiten zijn. De bedoeïenen beweren dat de vindplaats al meer dan honderd jaar hun eigendom is, zodat ook hierover waarschijnlijk nog zal worden gestreden.
David Elkington, een Brits egyptoloog, heeft de codexen reeds mogen inzien. Hij was opgetogen over de vondst. Of dat zo zal blijven wanneer de artefacten zijn onderzocht, is nog de vraag. Dr. Zaid Al Saad, hoofd van het departement Oudheidkunde van het Jordaanse Hasjemitisch koninkrijk, verklaarde dat hij zal proberen de relieken zo snel mogelijk naar zijn land terug te brengen.

4. Oude boekjes uit Jordaanse grot blijven mysterie
5 April 2011
Ze lagen meer dan 2.000 jaar begraven in een Jordaanse grot in een dorp dat uitkijkt over de Zee van Galilea. Het gaat om 70 boekjes, elk kleiner dan een creditcard en bestaande uit vijf tot 15 loden pagina's, samengebonden met loden ringen.

Foto: David Elkington
Historici denken dat de collectie in de decennia na de kruisiging van Jezus is gemaakt. Eén van de pagina's schijnt een kaart te bevatten van de stad Jeruzalem en de karakteristieke stadsmuren.
De ontdekking is gedaan tussen 2005 en 2007 toen een plotselinge overstroming bepaalde delen van de grot blootlegde. In de grot werden boekjes, metalen platen en boekrollen gevonden. De metalen boekjes werden gevonden in nissen die in de muren van de grot waren uitgehakt.

Elke codex lijkt gegoten te zijn in plaats van dat de tekens erin zijn gegraveerd. De bladen zijn aan beide zijden voorzien van afbeeldingen. De boekjes zijn aan alle kanten verzegeld, wat erop duidt dat de inhoud niet voor iedereen bestemd was.
De directeur van het Jordaanse Departement van Antiquiteiten, Ziad al-Saad, stelt dat de informatie die nu bekend is, wijst op een belangrijke en betekenisvolle ontdekking.

5. Historiek.net
'Eeuwenoude christelijke boekjes gevonden in Jordanië'
Vrijdag, 1 April 2011

Foto: David Elkington

In een Jordaanse grot zijn mogelijk verschillende boekjes gevonden met daarin de oudste christelijke teksten ooit. Dat meldt de BBC. Het gaat om ongeveer zeventig kleine boekjes met bladen van lood.
Deze boekjes, met bladen die ongeveer het formaat van een creditcard hebben, zouden ongeveer vijf jaar geleden door een bedoeïen zijn gevonden in een Jordaanse grot. Het is nog onbekend hoe oud de boekjes zijn, maar een stuk leer dat bij de boekjes werd gevonden, zou ongeveer 2000 jaar oud zijn.
- Op één van de bladzijden in de boekjes is een afbeelding te zien van een kruis buiten een stadsmuur. Volgens de onderzoekers is hier mogelijk de kruisiging van Jezus Christus afgebeeld.

De boekjes worden momenteel onder meer onderzocht door de gerenommeerde Britse theologe Margaret Barker. Zij werd onlangs op de boekjes gewezen door de archeoloog David Elkington, een van de weinige personen die de boekjes zelf heeft gezien en gefotografeerd.
Er zijn ongeveer zeventig boekjes gevonden en deze hebben steeds tussen de vijf en vijftien pagina ́s met afbeeldingen en oud Hebreeuwse teksten. Margaret Barker probeert de boekjes te ontcijferen, om zo de ouderdom en echtheid vast te stellen. Volgens haar lijkt het erop dat de boekjes echt zijn. Dit onder meer door de manier waarop de bladen gebonden zijn en de combinatie van oud Hebreeuwse symbolen. De theologe heeft de boekjes zelf overigens nog niet in het echt kunnen bekijken. Ze baseert haar oordeel op foto's die archeoloog Elkington van de boekjes heeft gemaakt.

Elkington leidt een Brits team dat onderzoek doet naar de boekjes. De veelbesproken boekjes zijn na hun vondst overgebracht naar Israël. De oudheidkundige dienst van Jordanië heeft laten weten, alles in het werk te stellen om de boekjes terug te halen.
Door veel archeologen wordt momenteel over de boekjes gesproken. Als ze echt blijken te zijn, zouden ze mogelijk nieuwe informtie kunnen bevatten over Jezus' leven en dood. Er zijn echter archeologen die twijfels hebben over de echtheid van de boekjes. Elkington zegt tegenover de BBC, dat er veel belangstelling is voor zijn onderzoeksproject. Hij zou naar aanleiding van zijn project al meerdere keren met de dood zijn bedreigd en ook zou er op hem en zijn vrouw zijn geschoten.

6. Archeologie online
Boekjes van eerste christenen gevonden
30-03-2011 - Anne-Lot Hoek

Jordanië heeft naast politiek tumult, ook goed nieuws. In het noorden van het land zijn 'boekjes' opgedoken die mogelijk uit de vroeg-christelijke periode komen, tweeduizend jaar geleden. Deze vondst zou een nieuw licht kunnen werpen op het leven en lijden van Jezus en het ontstaan van het Christendom.
De zeventig 'boekjes' zijn geschreven in codetaal, zij bestaan uit miniature loden bladen, bijeengehouden door loden ringen. Vijf jaar geleden vond een bedoeïen de geschriften in een grot. Volgens de Jordaanse regering verkocht hij de boekjes vervolgens aan een bedoeïen in Israël. Die beweert echter dat de boekjes al honderd jaar in zijn familie circuleren.

De Jordanese regering zegt er alles aan te doen om de bijzondere relikwieën terug te krijgen. Volgens het hoofd van het Departement van Oudheden in Jordanië, Ziad al-Saad, zijn de boekjes mogelijk geschreven door Jezus' volgelingen na zijn kruisiging. Meerdere experts delen die mening. David Elkington, religieus archeoloog, vindt het onderwerp van de boekjes en de bijbehorende afbeeldingen typisch christelijk. Ze gaan namelijk over de komst van de Messias. Elkington is de leider van het Britse team, dat de boekjes veilig terug probeert te krijgen naar een Jordaans museum.

- Op één van de werkjes staat een kruis afgebeeld, de stadsmuren van Jeruzalem en naar alle waarschijnlijkheid de graftombe van Jezus.
- Het kruis is getekend als een hoofdletter T, zoals de kruisen die de Romeinen gebruikten voor het kruisigen [Het T-kruis heet 'stipes et patibulum' ('staak en dwarsbalk'); dit martelwerktuig werden alleen gebruikt voor hooggeplaatste Romeinen]. Volgens Philip Davies, Emeritus professor van Oude Testament Studies aan de Universiteit van Sheffield, wordt de kruisiging van een christen afgebeeld buiten de stad Jeruzalem. Een aanwijzing voor de christelijke aard van de vondst.

Ook de plek waar de boekjes zijn gevonden, wijzen op christelijke auteurs. Volgens Margaret Barker, een Britse autoriteit op het gebied van het Nieuwe Testament, vluchtten christenen namelijk oostwaarts richting Jordanië vanuit Jeruzalem. Daarnaast vindt zij het opmerkelijk dat de teksten in boekvorm zijn gegoten. Christenen schreven in die tijd vooral in boekjes, omdat die in tegenstelling tot rollen, op slot konden. De inhoud van de boekjes hielden de christenen uit veiligheid liever geheim.

Archeologische vondsten uit de vroeg-christelijke periode zijn schaars. Een eerdere grote vondst uit die tijd zijn de Dode Zee Rollen. Een collectie handschriften van meer dan 900 documenten, inclusief het Oude Testament. Ze werden ontdekt tussen 1947 en 1956 in elf grotten in de buurt van de Dode Zee. Ze dateren uit ca. 250 vóór Christus tot ca. 50 na Christus. De rollen vormen één van de weinige geschreven bronnen over de Joodse cultuur van ruim 2000 jaar geleden. Volgens Ziad al –Saad zou de vondst in Jordanië weleens de Christelijke equivalent daarvan kunnen zijn.

Bronnen: BBC News Middle East 'Jordan battles to regain 'priceless' Christian relics', 29 maart 2011. BBC News Middle East 'Derby expert examines 'ancient Christian books', 30 maart 2011

7. Mogelijk oudste christelijke boekjes gevonden
Nu.nl, 31 maart 2011, info
Amsterdam - Een beroemde Britse theologe onderzoekt tientallen boekjes die mogelijk de oudste christelijke teksten ter wereld bevatten.

Het gaat om kleine boekjes met bladen van lood, die zijn gevonden in een grot in Jordanië. De metalen bladen ter grootte van een creditcard, bevatten tekeningen en Hebreeuwse teksten. Waarschijnlijk zijn de relikwieën in de eerste eeuw na Christus vervaardigd.
De Britse theologe Margaret Barker - een wereldwijd erkend expert op het gebied van het Oude Testament - ontcijfert de teksten om zekerheid te krijgen over de herkomst en ouderdom van de boekjes. Dat meldt BBC News.

Kruisiging
De manier waarop de bladen aan elkaar zijn gebonden en de combinatie van symbolen en geschriften wijzen er volgens Barker voorlopig op dat de boekjes inderdaad van christelijke afkomst zijn. Ze heeft echter alleen beschikking over foto's van de boekjes. De loden relikwieën worden bewaard in Israël.
Als de boekjes echt 2000 jaar oud zijn, zoals koolstoofdatering suggereert, bevatten de teksten mogelijk nieuwe informatie over de kruisiging van Jezus, die vermoedelijk in het jaar 33 plaatvond.

Grot
De metalen boekjes werden ruim vijf jaar geleden ontdekt door bedoeïenen in een nis in een grot in Jordanië. De boekjes zijn vervolgens naar Israël vervoerd. De regering van Jordanië heeft al bekend gemaakt, dat het alles in het werk zal stellen om de boekjes terug te halen.
De ontcijfering van de boekjes wordt door veel mensen met argusogen gevolgd. De Britse leider van het onderzoek, archeoloog David Elkington, zegt al meerdere malen met de dood te zijn bedreigd.

8. Loden boekjes
Maroc.nl community
http://www.maroc.nl/forums/nieuws-de-dag/326859-loden-boekjes.html

Foto: David Elkington
I didn't even know they existed and that they are 2000 years old: Jordan battles to regain 'priceless' Christian relics
By Robert Pigott BBC News religious affairs correspondent

They could be the earliest Christian writing in existence, surviving almost 2,000 years in a Jordanian cave. They could, just possibly, change our understanding of how Jesus was crucified and resurrected, and how Christianity was born.
A group of 70 or so 'books', each with between five and 15 lead leaves bound by lead rings, was apparently discovered in a remote arid valley in northern Jordan somewhere between 2005 and 2007. A flash flood had exposed two niches inside the cave, one of them marked with a menorah or candlestick, the ancient Jewish religious symbol. A Jordanian Bedouin opened these plugs, and what he found inside might constitute extremely rare relics of early Christianity. That is certainly the view of the Jordanian government, which claims they were smuggled into Israel by another Bedouin.

"As soon as I saw that, I was dumbstruck," Philip Davies, Sheffield University
The Israeli Bedouin who currently holds the books has denied smuggling them out of Jordan, and claims they have been in his family for 100 years. Jordan says it will "exert all efforts at every level" to get the relics repatriated. Incredible claims.
The director of the Jordan's Department of Antiquities, Ziad al-Saad, says the books might have been made by followers of Jesus in the few decades immediately following his crucifixion.
"They will really match, and perhaps be more significant than, the Dead Sea Scrolls," says Mr Saad.
"Maybe it will lead to further interpretation and authenticity checks of the material, but the initial information is very encouraging, and it seems that we are looking at a very important and significant discovery, maybe the most important discovery in the history of archaeology."

The texts might have been written in the decades following the crucifixion
They seem almost incredible claims - so what is the evidence? The books, or "codices", were apparently cast in lead, before being bound by lead rings. Their leaves - which are mostly about the size of a credit card - contain text in Ancient Hebrew, most of which is in code. If the relics are of early Christian origin rather than Jewish, then they are of huge significance.

One of the few people to see the collection is David Elkington, a student of ancient religious archaeology who is heading a British team trying to get the lead books safely into a Jordanian museum. He says they could be "the major discovery of Christian history", adding: "It's a breathtaking thought that we have held these objects that might have been held by the early saints of the Church." He believes the most telling evidence for an early Christian origin lies in the images decorating the covers of the books and some of the pages of those which have so far been opened.
Mr Elkington says the relics feature signs that early Christians would have interpreted as indicating Jesus, shown side-by-side with others they would have regarded as representing the presence of God.
"It's talking about the coming of the messiah," he says.
- "In the upper square (of one of the book covers) we have the seven-branched menorah, which Jews were utterly forbidden to represent because it resided in the holiest place in the Temple in the presence of God.
"So we have the coming of the messiah to approach the holy of holies, in other words to get legitimacy from God."

Location clues
Philip Davies, Emeritus Professor of Old Testament Studies at Sheffield University, says the most powerful evidence for a Christian origin lies in plates cast into a picture map of the holy city of Jerusalem.
"As soon as I saw that, I was dumbstruck. That struck me as so obviously a Christian image," he says.
- "There is a cross in the foreground, and behind it is what has to be the tomb (of Jesus), a small building with an opening, and behind that the walls of the city. There are walls depicted on other pages of these books too and they almost certainly refer to Jerusalem."

- It is the cross that is the most telling feature, in the shape of a capital T, as the crosses used by Romans for crucifixion were. "It is a Christian crucifixion taking place outside the city walls," says Mr Davies.
Margaret Barker, an authority on New Testament history, points to the location of the reported discovery as evidence of Christian, rather than purely Jewish, origin.
"We do know that on two occasions groups of refugees from the troubles in Jerusalem fled east, they crossed the Jordan near Jericho and then they fled east to very approximately where these books were said to have been found," she says.

"[Another] one of the things that is most likely pointing towards a Christian provenance, is that these are not scrolls but books. The Christians were particularly associated with writing in a book form rather than scroll form, and sealed books in particular as part of the secret tradition of early Christianity." The Book of Revelation refers to such sealed texts.
Another potential link with the Bible is contained in one of the few fragments of text from the collection to have been translated. It appears with the image of the menorah and reads "I shall walk uprightly", a sentence that also appears in the Book of Revelation. While it could be simply a sentiment common in Judaism, it could here be designed to refer to the resurrection.

It is by no means certain that all of the artefacts in the collection are from the same period. But tests by metallurgists on the badly corroded lead suggest, that the books were not made recently. The archaeology of early Christianity is particularly sparse. Little is known of the movement after Jesus' crucifixion until the letters of Paul several decades later, and they illuminate the westward spread of Christianity outside the Jewish world. Never has there been a discovery of relics on this scale from the early Christian movement, in its homeland and so early in its history.
http://www.bbc.co.uk/news/world-middle-east-12888421

9. Loden boekjes
Bron: http://frumingelo.blogspot.nl/2011/11/loden-boekjes.html

De belangrijkste ontdekking van de christelijke geschiedenis worden ze genoemd: een 70-tal codexen met een religieuze inhoud en gemaakt van lood en koper. Ze zijn gevonden in Jordanië. De vondst is omstreden omdat al snel duidelijk werd, dat in ieder geval een deel van de boekjes vervalsingen zijn.
Het verhaal gaat dat Jordaanse bedoeïen de boekjes samen met andere voorwerpen aantroffen in een grot ergens rond 2006. In 2010 doken ze weer op. De boekjes bestaan uit metalen bladen (sommige niet groter dan pinpasformaat) en zijn met metalen ringen gebonden. Het vreemde is dat er ook 'boekjes' zijn die helemaal rondom dichtgemaakt zijn.

Foto: David Elkington
De codexen bestaan uit vijf tot vijftien bladen. In de boekjes en op de 'kaft' staan verschillende, zeer vroeg christelijke symbolen en tekens waarvan wordt gezegd, dat ze zijn geschreven in archaïsch Hebreeuws. Daarmee zouden de boekjes zomaar eens heel erg oud kunnen zijn. De schatting na eerste onderzoeken is dat de echte loden boekjes minimaal 1800 jaar oud zijn. Ieder stuk zal echter onderzocht moeten worden op z'n authenticiteit. Waarom het oude materiaal uit de 1e eeuw na Christus vermengd is met vervalsingen is niet duidelijk, maar hoogstwaarschijnlijk heeft een handelaar er een extra slaatje uit willen slaan.

Voor dit kleine stukje tekst heb ik veel websites doorgelezen over dit onderwerp. Uiteindelijk heb ik Margaret Barker, een van de onderzoekers, meerdere vragen gesteld over dit onderwerp. Ik wil haar bedanken voor haar oprechte beantwoording van mijn vragen over deze bijzondere boekjes. Op basis van haar informatie geloof ik niet, dat het hele verhaal verzonnen kan zijn. Waarschijnlijk komt de Jordaanse overheid nog voor eind 2011 met een formele bekendmaking van de leeftijd, herkomst en mogelijk ook inhoud van deze rariteiten pur sang.

10. Zeventig metalen boekjes: de grootste vondst sinds de Dode Zee Rollen in 1947!
Bron: http://www.spiritualia.be/blogs/angelus/2011/05/70-metalen-boekjes-de-grootste-vondst-sinds-de-dode-zee-rollen-in-1947.html
Auteur Angelus, geplaatst op 5 mei 2011

Zeventig metalen boekjes, die in een grot in Jordanië werden gevonden, zijn naar het schijnt de grootste vondst sinds de Dode Zee Rollen in 1947 en kunnen een nieuw licht werpen op de Bijbelse geschiedenis.
De loden en koperen bladen van de 70 kleine boekjes zijn met ijzerdraad met elkaar verbonden. Op de pagina's, niet groter dan een creditcard, staan woorden, symbolen en beelden die lijken te verwijzen naar de Messias, en misschien ook naar de Kruisiging en de Verrijzenis. Zeer veel van die boekjes zijn verzegeld en academici vermoeden dat ze iets te maken hebben met de Bijbelse Openbaringen.

Deze boekjes werden vijf jaar geleden in een ver verwijderd deel van Jordanië gevonden; een deel, waarvan men vermoedt dat christelijke vluchtelingen zich in het jaar 70 na Chr. hebben teruggetrokken, nadat ze op andere plaatsen werden vervolgd of verjaagd. Metallurgische tests wezen op het feit, dat ze wel degelijk uit de 1ste eeuw dateren. De corrosie is zo sterk, dat men het moeilijk op een artificiële manier zou kunnen namaken.

Het vooruitzicht dat er verslagen in kunnen vermeld staan over het leven en laatste dagen van Jezus, verheugt vele onderzoekers. Nochtans wordt hun enthousiasme getemperd door het gelijktijdige besef dat men in het verleden reeds meermaals is beetgenomen geweest door gesofisticeerde namaak.
Ook de waarheid over de vindplaats is een mysterie. De boekjes bevinden zich momenteel in Israël en de eigenaar ervan is een zekere Hassan Saeda. Hij beweert dat zijn familie ze reeds 100 jaar bezit. Ooit werden ze op een onwettige manier naar Israël gesmokkeld nadat een Bedoeïen uit Jordanië ze in die grot had gevonden. Hassan's grootvader heeft die boekjes toen opgekocht. Indien dit verhaal waarheid blijkt te zijn, is Jordanië van plan die boekjes te recupereren, om ze 'in veiligheid' te brengen.

De BBC zond er een documentaire over uit en daarin werd vermeld dat de 70 codices tussen 2005 en 2007 in een Jordaanse grot werden gevonden.

Foto: David Elkington
De Israëlische Antiek Organisatie beweerde dat ze aan de authenticiteit van deze boekjes twijfelen en dat men duizenden van zulke boekjes in antiquiteitzaken kan vinden. Anderzijds mogen ze zelfs namaak zijn. De enige vraag die dan nog van belang is, is: 'Namaak van wat?'... Het gaat tenslotte om de vertaling van de teksten - en, indien deze tekst gekopieerd werden van een origineel, dan zijn ze waardevol.

Het verhaal heeft nog een interessant staartje gekregen, té lang om hier na te vertellen. Om die reden kun je het lezen in onze rubriek 'Eclecticus'. Voor de rest van het lange verhaal: ga naar 'Eclecticus' en lees alles over David Elkington en zijn echtgenote, Jennifer Elkington - meisjesnaam: Jennifer Solignac.

11.'Boeken uit de tijd van Jezus' gaan binnenkort open
Trouw, door Robin de Wever, 20 maart 2015

Een 'doorbraak'. 'Potentieel belangrijker dan de Dode Zeerollen'. Toen vier jaar geleden boekwerken opdoken die mogelijk uit de tijd van Jezus stammen, gingen harten van archeologen sneller kloppen. Als de objecten authentiek zijn, behoren ze tot de oudste christelijke geschriften. Maar zíjn ze authentiek? Binnenkort worden ze onderzocht.
De zogenoemde Jordaanse Codices kwamen in 2011 ogenschijnlijk uit het niets. Relatief onbekende onderzoekers hadden ze in bruikleen gekregen van een Israëlische bedoeïen. Die stelde dat de ongeveer 70 objecten al zeker een eeuw eigendom waren van zijn familie.

Op de metalen pagina's van de boekjes staan Hebreeuwse teksten en afbeeldingen die volgens experts sterk doen denken aan het vroege christendom: boodschappen over de komst van de Messias, een afbeelding van een figuur die Jezus zou kunnen voorstellen en een opmerking over iemand die 'rechtop zal lopen'.
Dat laatste kan verwijzen naar Jezus' wederopstanding - in het bijbelboek Openbaring komt een vergelijkbare uitspraak voor. Ook afbeeldingen van een kruis en een graftombe met daar achter een kaart van Jeruzalem wijzen in de richting van het vroege christendom. Ze lijken een letterlijke verbeelding van Jezus' kruisiging en opstanding net buiten Jeruzalem.

Jordanië legde boeken in de kluis
 De codices kunnen de grootste vondst van vroeg-christelijke documenten ooit zijn. Maar zo plotseling als de codices opdoken, zo snel werden ze ook weer aan het zicht onttrokken. De Jordaanse overheid stelde direct dat ze afkomstig waren uit een Jordaanse grot, dat ze illegaal de grens over gesmokkeld waren en dat ze stante pede dienden terug te keren naar hun vaderland. Aldus geschiedde. Wetenschappelijk onderzoek was vanaf dat moment onmogelijk.
Binnenkort komt er aan die radiostilte echter een eind, meldt The Economist. Ze worden alsnog kritisch tegen het licht gehouden. Deze week is in Londen een instituut opgericht dat de codices moet gaan onderzoeken. Van het zogenoemde Centrum voor de Studie van de Jordaanse Loden Boeken moet het verlossende woord komen: zijn het inderdaad vroege teksten over Jezus, die misschien zelfs ouder zijn dan de evangeliën? Of gaat het om recente vervalsingen?

Prominente onderzoekers die de codices van dichtbij mochten bekijken waren vier jaar geleden aangenaam verrast. Op het eerste oog zagen de codices er authentiek uit, vertelden ze destijds geleden aan de BBC. Dat het gaat om loden pagina's, bij elkaar gehouden door een ringband, rijmt bovendien met de gebruiken van eerste-eeuwse christenen. Ook de vermeende vindplaats is geloofwaardig. Eerder werd al vastgesteld dat er rond het begin van de jaartelling groepen zijn gemigreerd van Jeruzalem naar de regio die nu Libanon is. De codices zouden precies afkomstig zijn uit die regio.

Auteur wist niet waar hij mee bezig was 
Die feiten stemmen optimistisch, maar ze garanderen niets. Want, zo zeggen critici, objecten als deze kunnen nagemaakt worden. Daar bestaat bovendien een hele lucratieve markt voor. Op internet wemelt het inmiddels van de onderzoekers - professionals en amateurs - die de codices een vervalsing noemen.
Zij baseren zich onder meer op gedeeltelijke vertalingen van de teksten. Zo oordeelde een expert Aramees vier jaar geleden dat tenminste een deel van de teksten 'waren geschreven door iemand die niet wist waar hij mee bezig was'. De auteur zou verraden worden door kleine foutjes in schrijftekens [of het was een poging de tekst te versleutelen]. Ook enkele afbeeldingen waren verdacht: ze zouden niet de gedaante van Jezus bevatten, maar die van de Griekse zonnegod Helios.
De kritische onderzoekers hadden de laatste jaren echter weinig aanknopingspunten. Er mochten dan afbeeldingen circuleren van de codices, de echte objecten lagen achter slot en grendel in Jordanië. Dat liet ruimte voor twijfel en speculatie. Is het lood echt 2000 jaar oud? En de roestplekken; zijn die recent of wijzen ze op eeuwenlange corrosie? Het woord is nu aan de onderzoekers in Londen.

12. Video Nature Discoveries
https://youtu.be/KTZV17IiUsI?si=EMtoq7X1ipNFVCEO
Tiny books older than the Bible has just been found in Jordan containing unheard knowledge

Niemand had het verwacht toen er een bijzondere ontdekking werd gedaan in een Jordaanse grot. Deze vondst leidde tot ongehoorde onthullingen toen de Jewish Chronicles aankondigden dat haar archeologen tientallen boeken en loden boekjes hadden opgegraven die mogelijk uit de tijd van Jezus stamden. De ontdekking heeft godsdienstgeleerden ertoe aangezet talloze vragen te stellen terwijl de wereld vol belangstelling toekijkt. Waar gaan deze boeken over?

In een grot in het noorden van Jordanië, die na hevige regenval door een vloedgolf moet zijn overstroomd, werden in de modder 70 loden en koperen boekjes gevonden, met de afmetingen van een bankpas. Er werden ook stukjes perkament van boekrollen gevonden. In 2011 kwamen Israëlische archeologen hiermee naar buiten. De ontdekking van gedaan tussen 2005 en 2007. Namen die worden genoemd zijn die van Jezus de Messias en Simon.
In de grot werden ook kruiken met perkamenten boekrollen gevonden. Verondersteld wordt dat de eerste christenen naar Jordanië vluchtten na de verwoesting van de Tempel door de Romeinen in het jaar 70. De talen die in de boeken voorkomen zijn Oud-Hebreeuws, Aramees en Grieks.
Archeoloog Samuel Sinner vertaalde stukken tekst. Afbeeldingen van de menora, de zeven-armige kandelaar en de achtpundige ster, naast de palmboom als levensboom, komen veel voor. De menora laat duidelijk de Hebreeuwse oorsprong van het christendom zien. Joden mochten hier geen afbeelding van maken.

Hoge ouderdom
De egyptoloog en historicus David Elkington maakte foto’s van de bladzijden. Volgens hem zijn de loden boekjes de allereerste geschriften van het christendom. Het onderzoek naar de echtheid en ouderdom van de boekjes werd geleid door Robert Heyward, hoogleraar Hebreeuws aan de Universiteir van Durham. Dr. Margaret Barker behoorde ook tot de onderzoeksgroep, waaronder ook metalurgen om de ouderdom van het lood vast te stellen.
Uit isotopenonderzoek naar het voorkomen van Polonium bleek, dat de boekjes inderdaad van hoge ouderdom waren. Prof. Webb verklaarde dat Polonium voorkomt in alle metalen sind in 1945 de eerste atoombom ontplofte. Maar in de boekjes werd geen Polonium aangetroffen.
Onderzoek aan de Universiteit van Surrey stelde, dat het lood van de boekjes veel onzuiverheden bevat, wat vroeger wel, maar in modern lood niet het geval is, dat is zuiver. Microscopisch werd de oudheid bevestigd door de kristallisatie van het lood.
Volgens de wetenschappers zijn de boekjes geen vervalsingen en zijn zij autentiek.

Volgens Dr. Margaret Barker behandelen de teksten in de boekjes de komst van de Messias. Sinner ontdekte dat de woorden in de tekst geen rechte zinnen vormden, maar in een driehoekige vorm versleuteld waren opgeschreven.

Een der boekjes, een tiental loden blaadjes, 'ingenaaid' met loden ringen.

De menora uit het heilige gedeelte van de tempel, zoals hij er uit heeft gezien, getuige de afbeelding ervan op de triomfboog in Rome, op een drievoudige voet. De stippels op de armen verbeelden de blaadjes. Ook uit de voet komen blaadjes tevoorschijn: zinnebeeld van ontluikend leven bij een boom in het voorjaar. Alleen Joden konden de vorm ervan weten, maar mochten die niet uitbeelden; vandaar dat het christen geworden Joden moeten zijn geweest. Zinvolle zinnebeelden uit het verleden gingen naadloos over in Jezus' leer, die immers zelf een joodse rabbi was.

De menora als vruchtbare levensboom, getuige de vier druiventrossen in de hoeken.
Het getal zeven gold in de Oudheid als een heilig getal en was het zinnebeeld van wijsheid, van geestelijke leringen. Ongetwijfeld moet dat hier op de leer van meester (rabbi) Jezus wijzen, die het eeuwige, geestelijke leven als doel had.

Rechtsboven de menora en daar weer boven een rij achtpuntige sterren in de vorm van een gelijkbenig kruis (het zonnewiel) met tussen de benen kleinere. De ster gold in de Oudheid als kosmische wijsheid. Die is hier met de menora als levensboom verbonden. Een verbeelding van kosmische wijsheid die op aarde is gebracht.

Boven- en onderaan een rij achtpuntige sterren; in het midden waarschijnlijk een andere afbeelding van de levensboom (er waren er meerdere) met twee vruchten aan de onderste takken.

Linksboven de palm als levensboom met twee vruchten, eronder twee achtpuntige sterren, waarop is te zien dat het om een gelijkbenig kruis ging, met daartussen vier kleinere streepjes en daar weer tussen acht stippen. De betekenis van de levensboom wordt hier verbonden met de ster als teken van Jezus' kosmische leer. Het getal acht betekende 'handelen', dus het toepassen van Jezus' leer.

13. Oudste christenboekjes gevonden? Echt niet!
April 1, 2011 in Uncategorized by JP vd Giessen | 2 comments
Bron: bijbelaantekeningen.nl

De afgelopen dagen stonden de kranten bol van berichten dat de oudste christenboekjes zijn gevonden. Het betreft 20 of 70 loden boekjes, die gevonden zijn in Jordanië, Israël of Egypte, afhankelijk welke krant je leest. Bij dit soort onnauwkeurigheden moet je of denken aan een 1 april grap, of aan een vervalsing. Veel Bibliobloggers, waaronder veel experts op dit gebied, doken in de materie en zoals te verwachten viel, ze zijn nep.
Zolang er van die pseudo-wetenschappers rondlopen en vervalsers, ben ik blij dat er bloggers zijn die hier tegen te weer gaan. Hieronder een aantal, waar je meer informatie kan krijgen en links naar anderen sites over dit onderwerp.

Daniel O. McClellan: Peter Thonemann on the Lead Codices
Paleojudaica: Hebrew-Inscribed-Metal-Codices Watch: A Fake
Forbidden Gospels: Lead Codices? Come on!

14. De loden codex
Mainzer Beobachter, blog van Jona Lendering
December 3, 2016
archeologie, bijbel, christendom, geschiedenis, jodendom, midden-oosten

Het is heel simpel met oudheidkundige vondsten. Komen ze uit een gecontroleerde opgraving of hebben ze een gedocumenteerde verzamelgeschiedenis, dan kunnen onderzoekers iets doen met zulke voorwerpen; komen ze echter niet uit een gecontroleerde opgraving en hebben ze ook al geen gedocumenteerde verzamelgeschiedenis, dan zijn ze verdacht. Ze kunnen immers vals zijn. Extra wantrouwen is gerechtvaardigd als de interpretatie van het voorwerp nationalisten of religieuze fundamentalisten goed of juist slecht uitkomt. Moeilijker is het niet.

Een recent voorbeeld: een papyrus, stammend uit de achtste eeuw v.Chr., die Jeruzalem noemt. De Israëlische premier Netanyahu was er als de kippen bij om de tekst te gebruiken als bewijs dat Jeruzalem al eeuwen Joods was. De tekst was ook te gebruiken om aanspraken te rechtvaardigen op de westelijke Jordaanoever. Kortom: verdacht.

In 2011 dook zo de 'loden codex' op. De alarmbellen gingen niet eens af, zo duidelijk was het dat het om een vervalsing ging. Het voorwerp kwam niet uit een gecontroleerde opgraving en de letters waren een rare combinatie van Aramese, Nabatese en Palmyreense tekens. Sommige letters, zoals de gimel en de iod, waren gespiegeld. En het belangrijkste: dezelfde letter werd op verschillende manieren geschreven. Een voorbeeld is de tsade, die in het oud-Aramees een beetje leek op onze Y, en waarbij nu eens de letter van linksboven naar beneden werd geschreven met een tweede streepje naar rechtsboven, en dan weer van rechtsboven neerwaarts met daarna een streepje naar linksboven. Dit duidt op een schrijver die niet gewend is op deze wijze te schrijven. Een krasser.
[Christenen hadden ook toen al te lijden onder vervolgingen, het kan dus zijn dat zij doelbewust een code hebben toegepast. De makers ervan moeten ontwikkelde mensen zijn geweest. (Freek)]

De inhoud suggereerde ook dat het vervalsing was: God werd gepresenteerd als iemand met een mannelijk en vrouwelijk gelaat. Dat idee is binnen de antieke joodse context zeker niet ondenkbaar [Denk aan de diepere betekenis van Elohim ('vader-moeder') en Jahweh ('moeder-vader'). (Freek)], maar zal sommige behoudende groepen christenen ergeren. Verder zijn er wat passages die kunnen worden gelezen als zou Jezus geen nieuwe godsdienst hebben willen stichten - een punt dat in Europa niet zal leiden tot opgetrokken wenkbrauwen, maar sommige groepen van Amerikaanse evangelische christenen behoorlijk dwars zou zitten. Ik zou erop inzetten dat het voorwerp is vervaardigd in opdracht van een van de groepen joden die deze christenen in Israël liever zien gaan dan komen [Maar waarom langs zo'n ingewikkelde weg van moeilijke vervalsingen? (Freek)].
[Maar er zijn meer boeken die aan de genoemde beschrijving voldoen: de Bijbel bijvoorbeeld, zeker voor wat betreft het Nieuwe Testament. Dat is geschreven door een groep christenen die zich afzetten tegen de joden en de Romeinen trachtten gunstig te stemmen. Pilatus was een wrede onderdrukker, maar wordt in het NT afgeschilderd als een wijfelende filosoof, die op de hand van Jezus is. Hem treft dus geen schuld, maar wel de joodse Hoge Raad. (Freek)]

Kortom: al in 2011 was duidelijk dat het ging om een vervalsing, maar natuurlijk was het daarmee niet afgelopen. De ontdekker van de “fake Jordan lead codex”, David Elkington, stapte ermee naar het lab. Voor zover ik kan nagaan onderzocht dat niet de verwering van het lood, die, als het gaat om een vervalsing, in de groeven van de letters anders zou zijn dan op de niet-beschreven delen. Men zocht dus niet naar aanwijzingen dat het een vervalsing kon zijn. Wat wél is onderzocht, is de ouderdom van het lood. In lood uit de nucleaire tijd zijn sporen van polonium aanwezig, die in grote delen van deze codex ontbreken, wat suggereert dat het lood een zekere ouderdom heeft. Even goed zijn er delen waarin wel polonium is gevonden, maar de onderzoekers menen dat dit alleen voorkomt in de verweerde gedeelten.

Vanzelfsprekend brengt Elkington, net op tijd voor kerstmis, nu naar buiten dat de codex dus authentiek is. In Nederland namen het Algemeen Dagblad en Historia deze evidente onzin over. Ook Trouw nam het veel te serieus. Het enige dat nu vaststaat, is dat de vervalser zo handig was oud lood te gebruiken - wat natuurlijk voor de hand lag. Wie een antiek voorwerp vervalst, gebruikt immers zoveel mogelijk oud materiaal: als het gaat om papyrus, antieke papyrus en (voor de inkt) antieke houtskool. Met soms grappige resultaten, zoals we eerder deze week zagen: de inkt van het zogenaamde Evangelie van de Vrouw van Jezus bleek gebaseerd op houtskool van achttien eeuwen oud terwijl de papyrus zeshonderd jaar jonger was. De makers van de loden codex hebben vanzelfsprekend eveneens oud schrijfmateriaal gebruikt.

Er lijkt in Israël een technisch goed vervalsingsatelier te zijn dat de laatste tijd verschillende voorwerpen op de markt heeft gebracht: het knekelkistje van Jezus’ joods gebleven broer Jakobus, een ivoren granaatappel uit de Tempel, de Joas-inscriptie, de papyrus die ik in de tweede alinea noemde en nu de loden codex. Bij het vervalsersteam zit blijkbaar geen goede epigraaf, want de inscripties willen nog weleens het punt zijn waarop men door de mand valt. Verder lijkt de boodschap van de vervalsers duidelijk: Israël is joods, de tempel is erg belangrijk en het christendom (in de vorm waarin het door Paulus is gegoten) is geen erfgenaam van de tempelcultus. Het daderprofiel wordt behoorlijk scherp: ergens in kringen van mensen die de tempel willen herbouwen.

terug naar de vragenlijst

terug naar God als man en vrouw

terug naar de viereenheid

terug naar het weblog

^