gewaarwording
Een gewaarwording is een bewustwording in de geest die ontstaat, doordat een zintuiglijke prikkel door de hersenschors en de ziel heen de aandacht van de geest trekt (zie: tijdschriftartikelen > Wisselwerking tussen geest en hersenen). Een gewaarwording is een bewustwording die de geest onwillekeurig van buitenaf overkomt.
De geest is met het lichaam verbonden doordat de geest in de hersenen van het lichaam woont; maar daardoor is die ook overgeleverd aan de werking van de zintuigen, die nu eenmaal altijd open staan om indrukken vanuit de buitenwereld op te nemen en door middel van de hersenen door te geven aan de ziel, de vormbare krachtruimte om de geest heen. In de ziel móet de geest de indrukken waarnemen, zeker als het een krachtige indruk betreft, zoals harde geluiden of pijn. Daardoor wordt de aandacht van de geest op een bepaald onderwerp gevestigd of de geest nu wil of niet.
Een gewaarwording is daardoor een onwillekeurige bewustwording, terwijl een waarneming een bewustwording is die willekeurig ontstaat, doordat de geest een bewust en beheerst gebruik wil maken van het waarnemingsvermogen, na al denkend en voelend te hebben besloten de aandacht op een bepaald onderwerp te willen richten.
Gewaarworden is zich bewust worden doordat de geest van een bepaald onderwerp een zintuiglijke gewaarwording 'krijgt'; waarnemen is zich bewust worden doordat de geest een bepaald onderwerp waar wil 'nemen'. Gewaarworden is een lijdzaam ondergaan; waarnemen is een wilshandeling. Gewaarworden is daardoor geen geestelijk vermogen; gewaarworden is een uiterlijke dwang die op een geestelijk vermogen - het waarnemingsvermogen - wordt uitgeoefend en die dat onwillekeurig in werking zet.
terug naar de woordenlijst G
^