Zharkova - Modern Grand Solar Minimum will lead to terrestrial cooling
Door prof. dr. Valentina Zharkova (wiskundige, sterrenkundige)
Northumbria University, Newcastle upon Tyne, UK
To cite this article: Valentina Zharkova (2020): Modern Grand Solar Minimum will lead to terrestrial cooling, Temperature, DOI: 10.1080/23328940.2020.1796243
Pages 217-222 | Published online: 04 Aug 2020, Taylor and Francis Online
Samenvatting
In dit hoofdartikel heb ik aangetoond dat de recente vooruitgang op het gebied van het begrip van de rol van het tweede magnetische veld vanuit het inwendige van de zon, bij het bepalen van de zonne-activiteit en het kwantificeren van de waargenomen magnitudes van het magnetische veld op verschillende tijdstippen, ons in staat hebben gesteld betrouwbare langetermijnvoorspellingen van de zonne-activiteit op een millenniumschaal te doen.
Deze benadering onthulde niet alleen de aanwezigheid van de bekende 11-jarige zonnecycli, maar ook van grotere zonnecycli met een duur van 350-400 jaar. Wij toonden aan dat deze grote cycli worden gevormd door de interferenties van twee magnetische golven die dicht bij elkaar liggen, maar niet met gelijke frequenties, en geproduceerd door de dubbele dynamo-werking van de zon op verschillende diepten van het inwendige van de zon. Deze grote cycli worden altijd gescheiden door grote zonneminima van het Maunder minimum type, die in het verleden regelmatig voorkwamen en de bekende kleine ijstijden Maunder, Wolf, Oort, Homeric, en andere grote minima vormden (zie de afbeelding).
[Het bovenstaande verloop van de golven die het voorkomen van de zonnevlekken betreffen, hebben op de geschiedenis op aarde onderstaande uitwerking. De plaats van de rode pijl wijst op het a.s. zonnevlekkenminimum en een te verwachten kleine ijstijd, die op de afbeelding hieronder met blauw is weergegeven. Prof. Zharkova heeft een formule ontwikkeld, waarmee dit soort minima op wiskundige wijze zijn te berekenen.]
Tijdens deze grote zonneminima is er een aanzienlijke vermindering van het magnetische veld en de stralingssterkte van de zon, die de vermindering van de aardse temperaturen met zich meebrengt, die voor deze perioden is afgeleid uit de analyse van de aardse biomassa gedurende de afgelopen 12.000 of meer jaar. Het meest recente grote zonneminimum deed zich voor tijdens het Maunder Minimum (1645-1710), dat leidde tot een vermindering van de zonnestraling met 0,22% ten opzichte van de huidige en een daling van de gemiddelde temperatuur op aarde met 1,0-1,5°C.
De ontdekking van de dubbele dynamo-werking in de zon levende ons een tijdige aanwijzing voor het komende grote zonneminimum, wanneer het magnetische veld van de zon en haar magnetische activiteit met 70% zullen afnemen. Deze periode is op de Zon begonnen in 2020 en zal duren tot 2053. Tijdens dit moderne grote minimum zou men een verlaging van de gemiddelde aardse temperatuur tot 1,0°C kunnen verwachten, vooral tijdens de periodes van zonneminima tussen de cycli 25-26 en 26-27, bijv. in het decennium 2031-2043.
De verlaging van de aardse temperatuur gedurende de komende 30 jaar kan voor verschillende delen van de planeet belangrijke gevolgen hebben voor de vegetatie, de landbouw, de voedselvoorziening en de verwarmingsbehoeften op zowel het noordelijk als het zuidelijk halfrond. Deze wereldwijde afkoeling tijdens het komende grote zonneminimum (2020-2053) zal gedurende drie decennia de opwarming van de aarde beëindigen en de inspanningen van de regeringen vereisen om de problemen met warmte en voedselvoorziening voor de hele wereldbevolking aan te pakken.
[De vraag of de mens door CO2-uitstoot invloed heeft het klimaat, wordt door het werk van Valentina Zharkova ontkennend beantwoord. Ondanks een stijgende CO2-concentratie in de atmosfeer, zal de temparatuur gaan dalen.
Het werk van Zharkova wordt bevestigd door dat van dr. Willie Soon over 'groepszonnegetallen'.]
terug naar de vragenlijst
terug naar klimaat in het licht van de eeuwigheid
terug naar het weblog
^